Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 96
94
ÚRVAL
úr skák með því að hverfa í
hvert skipti seni ganga átti að
homim vegna skulda, og iét
hann þá aldrei f jölskylduna vita
um dvalarstað sinn. Charles
varð stöðugt að veðsetja kaup
sitt til þess að hjálpa fjölskyld-
unni og borga föður sinn út úr
skuldafangelsinu.
Kunningsskapur hans við
Georg Hogarth varð til þess, að
hann var boðinn á heimili rit-
stjórans, en frú Hogarth og
dóttir hennar fengu brátt mikl-
ar mætur á honum. Hann var
búinn öllum þeim kostum, sem
gera menn vinsæla: hann var
fríður sýnum og f jörugur, naut
vaxandi álits, var góður gam-
anvísnasöngvari, kunni ógrynni
af skemmtilegum sögum og
hafði yndi af töfrabrögðum.
Það leið ekki á löngu áður en
hann hóf bónorð sitt við elztu
dótturina, Kötu.
Mesta eðlisþörf Dickens var
að vera elskaður, og það var
harmsefnið í Iífi hans, að hann
krafðist sennilega meira á því
sviði en hann gat látið í té sjálf-
ur. Eftir að hann taldi sig hafa
glatað ást móður sinnar, var
hann sífellt að leita ástar hjá
öðrum konum, en fékk aldrei
fullnægt þrá sinni. Hann hafði
unnað Maríu Beadnell af öllu
hjarta, og þegar hún brást hon-
um var auðsætt, að hann mjmdi
kvænast þeirri konu, sem næst
yrði á vegi hans og virtist end-
„urgjalda tilfinningar hans. Kata
var hin eina af dætrum Hog-
arths, sem var gjafvaxta, og það
var því óumflýjanlegt, að him
yrði eiginkona Charles Dickens.
Hún var blíðlynd, hæggerð og
lagleg stúlka, fremur duglítil,
en umgengnisgóð. Hreyfingar
hennar voru hægar og dálítið
klunnalegar. Charles lék hlut-
verk elskhugans af slíkum ofsa,
að Kata kom engum vörnum við
og játaðist honum þegar.
Katrín Hogarth áður en hún giftist
Dickens.
Árið 1835 neyddist Dickens
til að taka smá fjárupphæðir
að láni, til þess að halda lífinu
í sér og f jölskvldu sinni, en hann
endurgreiddi hvern skilding af