Úrval - 01.06.1953, Side 28

26
ÚRVAL
með þetta á mönnum, en tilvilj-
unin hefur komið okkur nokk-
uð til hjálpar.
Árið 1920 fannst í Indlandi
8 ára stúlkubarn í úlfabæli.
Sennilega hafa foreldrarnir bor-
ið hana út sem ungbarn og ætl-
ast til að hún dæi, en úlftík
hefur fundið hana og tekið
hana að sér. Þessi telpa, sem
var maður í útliti, var úlfur í
öllu hátterni. Hún hljóp á fjór-
um fótum, munninn notaði hún
til að grípa með og hendurnar
aðeins sem fætur. Hún gat
hreyft eyrun og þegar styggð
komst að henni, urraði hún og
lét skína í tennurnar. Hún var
skírð Kamala og indverskur
prestur, kristinn, tók hana að
sér. Smámsaman lærði hún dálít-
ið að tala og vandist fötum.
Hún lærði að ganga, en aldrei
að hlaupa, og þegar hún var
seytján ára gömul hafði hún
ekki náð meiri þroska en fjög-
urra ára barn. Umhverfið hafði
kennt Kamala að lifa eins og
úlfur og hún varð úlfur. Það
sem fyrstu átta árin höfðu
áorkað gátu næstu níu árin
ekki afmáð.
Ef til vill mætti segja að sé
nokkur eiginleik sameiginleg-
ur flestum mönnum, þá er það
skilningsskorturinn á því að
honum hafa verið kenndir allir
hlutir. Það er naumast til svo
öfugsnúinn einstaklingur, svo
illa aðhæfður umhverfi sínu,
svo þröngsýnn og einhæfur, að
hann álíti ekki að einmitt
skoðanir sínar séu náttúrlegar
og réttar, ekki hvað sízt í sið-
rænum efnum. Það sem honum
finnst er hægt að heimfæra
upp á alla aðra menn.
Allt á þetta einnig við um.
kynlíf okkar. Það er að vísu
rétt að í okkur býr frá upphafi
kynhvöt sem knýr okkur til
að leita að maka, oftast af
gagnstæðu kyni, en þegar við
höfum fundið hann er okkur
enganveginn eðlislega augljóst
hvernig við eigum að fara að
því að fullnægja þessari hvöt.
Menn hafa rannsakað unga
karlapa og komizt að raun um.
að fyrsta tilraun þeirra til
eðlunar tekst jafnan illa. Þeir
verða blátt áfram að læra að-
ferðina af eldri og reyndari
karlöpum; og þó hefur ungi
karlapinn sloppið við að heyra
það frá barnæsku að allt sem
snertir kynlífið sé ljótt, synd-
samlegt, ótilhlýðilegt og ekki
fyrir aðra en fullorðna, eins og
sífelt klingir í eyrum mann-
anna barna.
Með þessu móti gerum við
tvær merkilega ósamhljóða.
kröfur. Við krefjumst þess
fyrst að við neitum okkur um.
að fullnægja hvöt í mörg ár,
rekum hatramman gagnáróður
og setjum allskonar boð og
bönn, og ætlumst síðan til
þess, að þegar stundin kemur,
getum við hrist af okkur allt
það sem okkur hefur verið inn-
rætt og tekið upp heilbrigt og
náttúrlegt kynlíf. Árangurinn