Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 100

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 100
98 tíR. VAL Tanjusjka lét ekki segja sér það tvisvar. Hún hlóð á sig skartgripunum, og konan hrós- aði þeim mjög. „En hvað þetta er fallegt, elsku barnið mitt, en hvað þetta er fallegt! Maður þarf bara að laga það ofurlítið.“ Hún færði sig nær og fór að þukla á gimsteinunum með fingrunum. Hún setti nokkra af skartgripunum á sig, og í sama vettfangi var eins og ljómi þeirra yrði allur annar. Þá sagði konan allt í einu: „Stattu bein, barnið gott!“ Þegar Tanjusjka hafði gert það, fór konan að strjúka henni varlega um hárið og bakið. Stúlkan einblíndi á hana, og þá sagði konan: „Þú átt að snúa þér við, svo að þú sjáir mig ekki. Horfðu svo aftur fram og taktu eftir því sem skeður, en segðu ekkert. Jæja þá, horfðu nú!“ Tanjusjka sneri sér við. Gengt henni var salur og hún hafði aldrei á ævi sinni séð neinn slík- an. Ekki í kirkjunni og ekki heldur annarsstaðar. Loftið hvíldi á tígulegum malakítsúl- um. Veggirnir voru líka þaktir malakíti í mannhæð frá gólfi, og loftið var skreytt mynztri úr sömu steintegund. Andspænis Tanjusjku — alveg eins og í spegli —- stóð svo fögur kona, að önnur slík þekkist hvergi nema í ævintýrum. Hár hennar var svart eins og nóttin og augun græn. Hún bar ógrynni gim- steina og var klædd í skínandi grænt flauel. Hún var algerlega óþvinguð og eðlileg í fasi. Námukonurnar okkar myndu roðna af blygðun að hlaða svona á sig. En þessi græna vera stóð þarna svo róleg, að það var eins og ekk- ert væri eðlilegra. Salurinn var fullur af fólki. Karlmenn- irnir voru í viðhafnarklæðum, hlaðnir gulldjásnum og heið- ursmerkjum. Sumir báru skraut- ið framan á sér, aðrir aftan á sér, og nokkrir voru með gull- flúr á báðum síðum. Þeir virtust vera tignastir. Konur þeirra voru líka þarna í salnum. Þær voru með bera handleggi og flegin brjóst og höfðu skreytt sig með kynstrum af gimstein- um. En hvað var það saman- borið við þá græneygðu! Eng- in jafnaðist á við hana. Við hliðina á þeirri græneygðu stóð ljóseygður karlmaður. Augu hans skutu gneistum og hann var úfinn kringum eyrun eins og íkorni. Klæðnaður hans gerði mann alveg ruglaðann í höfðinu. Maður tók varla eftir gullskrautinu sem hann bar, svo þakinn var hann af glitr- andi gimsteinum. Og þeir voru svo stórir, að maður hefði get- að leitað í tíu ár án þess að finna aðra slíka. Þetta var auð- sjáanlega námueigandinn. Og þessi íkorni var allur á hjólum kringum þá græneygðu. En hún
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.