Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 72

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 72
Kengúran er sk jakiar- merki Ástralíu. „Pokaprestur“ Eyjaáffunnar. Grein úr „Nature Magazine“, eftir Alan Devoe. JAMES COOK, landkönnuður- inn mikli, var á siglingu við strendur Ástralíu árið 1770 og sendi menn á land til að svip- ast eftir matföngum í skóglendi hins óþekkta lands. Þeir komu aftur með undrunarsvip og fluttu með sér dýr eitt, sem líkt- ist engu áður þekktu lands- eða lagardýri. Það var svipað á hæð og maður í lægra lagi, hafði lítið höfuð og smáleitt ,,andlit“ á mjóum hálsi, en þessi granni efri hluti sat á geysisterkum og vöðvastæltum bakhluta, sem líktist helzt bakhluta stórvax- ins múlasna og endaði á fjögra feta löngum og gildum hala. Dýrið hafði stór og blíðleg augu, litla, mjúka snoppu og varir eins og kanína, framlimir þess líkt- ust mannshöndum, og síðasta og mesta undrunarefnið var rúm- góður, loðinn poki á kviðnum. Þegar leiðangursmenn spurðu landsbyggja um þetta kynlega dýr, bönduðu þeir höndunum, ypptu öxlum og tautuðu „Kan- garoo“! Sem í lauslegri þýð- ingu merkir: „Það er til einskis að segja ykkur það.“ Dýrafræðingar Evrópu kom- ust að þeirri niðurstöðu, eftir áralangar bollaleggingar, að „kengúran“ væri helzt tröllvax- in músategund, en að síðustu var hún flokkuð sem stærsta tegund áður óþekkts dýraflokks, er nefndur var ,,marsupialar“ — pokadýr — af latneska orðinu „marsupium": poki. Pokadýrin eiga hvergi heima nema í Eyjaálfunni (að undan- skildri pungrottunni (opossum) í N.-Ameríku). Á fyrri jarðtíma- bilum, þegar þessi hluti heims- ins skildist frá meginlandi Asíu, varð þessi dýraflokkur fráskil- inn öðrum hlutum heims. Um 24 tegundir þessa dýraflokks eru dreifðar um Eyjaálfuna, allt sunnan frá Tasmaníu og norður til Nýju Guineu og nærliggjandi eyja. Nokkrar þeirra eru ekki stærri en kanínur og sumar geta klifrað tré. En kengúran —• skjaldarmerkisdýr Eyjaálfunn- ar — er stóra, gráa sléttupoka- dýrið, sem kallað er með virð- ingu og aðdáun um gervallt meg- inlandið „Gamli maðurinn“,einn- ig „Þrymur" og ,,Skógarmaður“. Kvendýrið, sem er smávaxnara, kalla Ástralíumenn á alþýðu- máli ,,flygil“. Unginn kallast „Jói“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.