Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 113

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 113
SKARTGRIPASKRÍNIÐ 111. Svo fór hún inn í malakítsalinn. Allir hneigðu sig djúpt fyrir henni. En Tanjusjka stóð graf- kyrr. „Bendið mér strax á þessa ókurteisu unnustu vors unga námueiganda!“ hrópaði keis- aradrottningin. Tanjusjka hlustaði á þetta án þess að láta sér bregða. „Jæja, svo að þú hefur fund- ið upp á þessu líka!“ sagði hún við námueigandann. „Ég bað þig um að sýna mér keisara- drottninguna, og þú lofaðir því! En nú svíkur þú mig ennþá einu sinni! Eg vil ekki sjá þig framar. Hérna eru steinarnir þínir!“ Að svo mæltu hallaði hún sér að malakítveggnum og var horfin. Það eina sem eftir var, voru glitrandi gimsteinarnir, sem virtust vera fastir við vegginn, þar sem höfuð og hendur stúlkunnar höfðu áður verið. Allir urðu auðvitað óttaslegn- ir, og keisaradrottningin féll í ómegin. Menn flýttu sér að lyfta henni upp af gólfinu. Þegar mesta uppnámið var um garð gengið, sagði einn af vin- um námueigandans við hann: „Flýttu þér að ná steinunum. Það er um að gera að láta hendur standa fram úr ermum. Svona hlutir eiga ekki við hér — við hirðina! Nú veit maður líka hvers virði þeir eru.“ Námueigandinn fór því að losa steinana. En jafnskjótt og hann snerti þá, breyttust þeir í dropa í höndum hans. Einn var gagnsær eins og tár, annar gul- ur, þriðji rauður sem blóð. Og hann náði engum. Þegar hon- um varð litið niður, sá hann hnapp liggja á gólfinu. Einsk- isverðan hlut úr flöskugleri. En í örvæntingu sinni tók hann jafnvel hnappinn upp. En ekki var hann fyrr búinn að því en. hnappurinn varð að stórum spegli, þar sem hann sá fagra, græneygða stúlku, sem bar klæði úr malakíti og var skreytt dýrustu gimsteinum. Hún hló og gretti sig framan í hann: „Einfaldi íkorninn þinn! Datt þér í hug að þú gætir náð í mig? Eins og þú gætir orðið keisarinn minn!“ Nú missti ungi námueigand- inn þá litlu vitglóru, sem hann hafði haft. En hann geymdi hnappinn. Hann starði bara á hann, og þar sá hann alltaf þá græneygðu, sem hló og stríddi honum. 1 örvæntingu sinni fór hann að drekka og drakk svo að náman var brátt seld á upp- boði. Lurkur var líka tíður gestur á kránum. Meðan hann var að drekka sig í hel, var hann alltaf með útsaumuðu myndina. Síðan veit enginn hvað um hana hefur orðið. Konu Lurks farnaðist ekki betur. Hvernig getur maður fengið peninga út á skuldar- viðurkenningu, þegar hver
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.