Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 101

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 101
SKARTGRIPASKRÍNIÐ 99 leit ekki við honum, það var eins og hann væri ekki til. Tanjusjka starði frá sér num- inn á þessa konu, og það var ekki fyrr en eftir drykklanga stund að hún tók eftir dálitlu sem var einkennilegt: „Nei, hún er með skartgrip- ina hans pabba!“ hrópaði Tan- jusjka upp yfir sig, og í sama bili var sýnin horfin. Konan brosti til hennar. „Þú sást ekki endirinn, telpa mín! Maður á bara að horfa og varast að segja orð, skilurðu það!“ Tanjusjka vildi auðvitað fá að vita hvar þetta hefði verið. „Það var furstahöll," sagði konan. „Einmitt salurinn, sem skreyttur er með malakítinu. Faðir þinn hefur komið þar.“ „Og hver var þessi kona, sem var með skartgripina hans pabba, og þessi íkorni, sem var svona stimamjúkur við hana?“ „Það segi ég ekki. Bíddu þangað til þú færð að sjá það sjálf!“ Sama daginn og Nastasia kom aftur heim, fór beiningarkonan að búa sig til brottferðar. Hún hneigði sig djúpt fyrir húsfreyj- unni og gaf Tanjusjku böggul með silkiþræði og glerperlum. Svo tók hún upp lítinn hnapp. Hvort sem hann var úr gleri eða kristalli, þá var hann að minnsta kosti fallegur gripur. Hún rétti Tanjusjku hann og sagði: „Eigðu hann til minningar um mig. Ef hannyrðirnar reynast þér erfiðar, þarft þú ekki ann- að en að horfa á hann. Þá verð- ur þú áreiðanlega ekki ráða- laus“. Þegar hún hafði sagt þetta, fór hún á brott, og þær sáu hana ekki framar. Upp frá þessu var Tanjusjka frábær hannyrðakona og það var einmitt þegar hún var að verða gjafvaxta. Piltarnir í námuþorpinu ræddu mikið um dóttur Nastasiu. En enginn þorði að nálgast hana. Það var sagt að hún væri svo einþykk og duttlungafull. Orðrómurinn um snilli Tan- jusjku barst jafnvel inn á heim- ili námueigandans. Það var sent eftir henni. Ungum þjóni í dýrindis klæðum var fengið úr með festi og hann var síðan sendur á fund Tanjusjku eins og stórmikið lægi við. Glæsi- legur piltur hlaut að hafa áhrif á'hana. Hún myndi koma með honum. En það fór á annan veg. Tanjusjka minntist aðeins á verkefnið, en lét sem hún heyrði ekki aðalerindi þjónsins. Það var óþolandi og því sagði hann með reigingi: „Vertu svo góð að koma með mér! Gerðu það! Þau verða hrædd um að þú hafir ekki feng- ið úrið eða að festin hafi ekki fallið þér í geð, Það þýðir ekki að derra sig við svona fólk.“ En það var eins og herra-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.