Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 94

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 94
92 ÚRVAL dugnaðarjaxl og kunni skil á mörgu. Og hann var líka sam- vizkusamur. Stepan var jarðsettur, og það var sungin sálumessa yfir hon- um, eins og vera ber. Nastasia var fríðleikskona og átti auk þess talsvert til, enda gengu karlmennirnir á eftir henni með grasið í skónum. En hún var enginn blábjáni og sagði við þá alla: „Enda þótt það geti verið indælt að giftast aftur, þá verð- ur það þó alltaf til þess, að börn- in eignast stjúpföður.“ Og þess vegna létu þeir hana í friði að lokum. Stepan hafði séð vel fyrir heimili sínu. Gott íbúðarhús, hestar, kýr, fullar hlöður. Nas- tasia var kona, sem kunni að vinna, svo að börnunum hennar leið vel og höfðu sannarlega ekki ástæðu til að kvarta. En smám- saman fór allt að ganga erfið- legar. Því að hvemig getur ein- stæðingskona með ungbörn lát- ið gjöld og tekjur standast á? Þessvegna fóru ættingjar Nas- tasiu að nudda í henni: „Seldu skrínið! Hvað hefur þú að gera við það? Það nær engri átt að eiga hluti, sem maður notar ekki. Þegar Tanjusjka er orðin stór, vill hún áreiðanlega ekki sjá þetta stáss. Það hentar henni ekki. Svona hluti hafa bara fínir menn og kaupmenn ráð á að eiga. Okkar líkar geta verið ánægðir, ef þeir eiga belti. Og þetta eru hlutir, sem fólk borgar vel fyrir.“ Þeir reyndu sem sagt að koma vitinu fyrir hana. Og kaupend- ur fóru að sveima kringum hana eins og krákur kringum bein. Það var alltaf einhver staddur hjá henni og vildi eiga viðskipti við hana. Einn bauð hundrað rúblur, annar tvö hundruð. „Við kennum í brjósti um bömin þín,“ sögðu þeir, „og við höfum mikla samúð með þér, af því að þú ert ekkja.“ En hvernig sem þeir reyndu að lokka veslings konuna, þá gekk hún ekki í gildruna. Nastasia mundi vel eftir því, sem gamli námuverkstjórinn hafði sagt — að hún skyldi ekki láta skrínið fyrir gjafverð. Og svo var það líka gjöf unnustans og endurminning um eiginmann- inn. Og ofan á allt bættist svo það, að yngsti telpuhnokkinn hennar fór að gráta beiskum tárum og biðja: „Góða mamma, seldu það ekki! Góða mamma, seldu það ekki! Gefðu mér það heldur, svo að ég geti átt það til minning- ar um hann pabba!“ Stepan hafði nefnilega látið eftir sig þrjú börn. Tvö þeirra voru drengir. Þeir voru eins og önnur börn; en um telpuna var því raunverulega þannig varið, að hún líktist hvorki föður sín- um né móður. Jafnvel meðan Stepan lifði, þegar hún var bara smáangi, kom það fyrir, að fólk furðaði sig á þessu stúlkubarni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.