Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 47

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 47
LlTIL BÖRN ERU LlKA MENN 45 á þessar þrjár hliðar einangr- aðar og hverja um sig. Barnið þroskast sem ein heild. Sérhver athöfn sem það framkvæmir með líkamanum er jafn mikið háð stjórn heilans og vöðvum og beinum, og er auk þess mjög háð tilfinningalífinu. Þegar barnið getur fram- kvæmt nýja athöfn, er það fólg- ið í eðli þroskans, að hjá því vaknar unaðskennd, sem knýr það til að endurtaka athöfnina, æfa sig á henni og fullkomna sig í framkvæmd hennar. Það sigurhrós, sem barnið finnur til t.d. þegar það stendur upp í fyrsta skipti, livetur það til að reyna að ganga. Það er einnig sálræn hvatning sem ákveður hvenær barnið er fært um að inna af hendi hinar ýmsu at- hafnir. Áður en barnið byrjar að reyna að ganga eru ef til vill allir nauðsynlegir vöðvar og taugasambönd nægilega þrosk- uð, en barnið byrjar ekki til- raunir sínar fyrr en það hefur safnað nægilegum kjarki til að ráðast í þetta nýja verkefni. En öll þessi reglubundnu þroskaeinkenni gefa okkur að- eins ófullkomna mynd. Athugi maður þau úthaf fyrir sig og án tengsla við heildina, virðast þau næstum óbrigðul í stundvísi sinni og nákvæmni. Og ef barn- inu væri ekki annar vandi á höndum en að vaxa, án afskipta umheimsins, þá mundi því vissulega veitast létt að fram- kvæma þroskaáætlun sína. En undir eins og barnið fer að fá kynni af umheiminum gegnum skynfæri sín og notfæra sér vaxandi hæfileika sinn til skilnings, mæta því kröfurnar um aðlögun. Það er algeng skoð- un, að frumbernskan sé óvirkt æviskeið. En það er alrangt. Ungbarnið verður strax að byrja að læra spilareglurnar og laga sig eftir umhverfinu. Við getum því ekki gert okkur rétta grein fyrir þroska barnsins, ef við tökum ekki tillit til hins stöðuga þrýstings sem það verð- ur fyrir frá umhverfinu. Bamið kemst ekki hjá því að byrja þeg- ar í upphafi á hinu tvíþætta starfi sínu: að laga sig eftir umheiminum og að framkvæma þroskaáætlun sína. Og þetta setur barnið í vanda. Árekstrahættan sem þessu fylgir kemur greinilegast í ljós þegar við lítum á hinar ytri aðstæður, sem barnið býr við, og sem skapast af arfleið okkar og venjum. Þó að í menningar- þjóðfélögum nútímans gæti vax- andi viðleitni til að létta barninu lífið með bættri aðbúð og auk- inni tillitssemi í ljósi þess skiln- ings að ungbarnsskeiðið sé ör- lagaríkt fyrir framtíð barnsins, þá leggjum við eigi að síður marga steina í götu þess með margvíslegum boðum og bönn- um og kröfum um að það lagi sig eftir venjum okkar. Það er rétt, að margt í hin- um venjubundnu aðferðum okk- ar við meðferð ungbarna er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.