Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 71

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 71
ÞEGAR MANNÆTUR GERÐU USLA I SKOTLANDI 69 að rannsaka og grannskoða svæðið, og fariðvaríhvern hugs- anlegan felustað, en menn urðu einskis varir. Liðið var að kvöldi, þegar konungur og menn hans fóru framhjá helli morðingj- anna við ströndina. í fyrstu gáfu þeir honum engan gaum, en af einskærri tilviljun flæktust nokkrir af hundunum inn í dimman hellismunnann. Þeir tóku strax til að gelta og urra eins og óðir væru. Konungur sneri efagjarn aftur með föru- nautum sínum. Þeim fannst al- veg fráleitt, að nokkur maður gæti falið sig á þessum stað og álitu, að hundarnir væru á villi- götum. En rakkarnir komu ekki út aftur og gauragangurinn að innan virtist fremur vaxa en minnka. Konungurinn ákvað því að láta ekki við svo búið sitja. Hann sendi eftir blysum og réðst sjálfur til inngöngu í hellinn við hundraðasta mann. Þeir urðu að fika sig gegnum langa krókótta ganga, skríða undir stóreflis björg, sem næstum byrgðu veg- inn og vaða yfir djúpa vatns- polla. Það leið góð stund, þar til þeir með leiðsögn hund- anna náðu inn til innsta hellis- ins, þar sem mannæturnar bjuggu. Jakob konungur og lið hans var hert í mörgum orustum og hafði reynt sitt af hvoru, en sú sýn, er blasti við þeim í bjarmanum frá kyndlunum, var ólík öllu, sem fyrir þá hafði borið. Undir loftinu héngu lang- ar kippur af þurrkuðum vistum handa mannætunum. Annað eins geymdu þær í stórum tunnum í saltpækli. Á veggjunum hékk allskonar fatnaður, og í hrúgum á gólfinu lágu gull og silfurpen- ingar, skartgripir og klæði, skammbyssur og sverð. Eftir nokkra sennu voru stiga- mennirnir teknir höndum og bundnir. Þeir voru allir staddir í hellinum. Fyrir utan Sawney og hina upphaflegu fylgikonu hans voru nú í f jölskyldunni átta synir, sex dætur, átján dóttur- synir og fjórtán dótturdætur. Öll barnabörnin voru komin undir án tillitis til frændsemi. Að skipan konungs voru all- ar mannsleifarnar sem fundust í hellinum, grafnar í fjörusand- inn. Því næst voru fangamir fluttir til Edinborgar og geymdir þar næturlangt. Strax næsta dag var farið með þá til Leith, en þar vora þeir teknir af lífi án dóms. Karlmennirnir voru lim- lestir. Þeir voru hamlaðir á höndum og fótum og blæddi til ólífs á skammri stund. Eftir að konurnar og börnin höfðu orðið áhorfendur að dauða feðra sinna og eiginmanna, voru þau brennd á þremur stórum bálum. Allar dóu þessar fjörutíu og átta manneskjur án þess að sýna minnsta vott iðrunar, og blóts- yrðaflaumurinn af vörum þeirra hljóðnaði fyrst með síðasta and- artaki þeirra. I. P. þýddi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.