Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 70

Úrval - 01.06.1953, Blaðsíða 70
6S tJRVAL Heppnaðist einhverjum að sleppa við fyrstu árásina, lenti hann ætíð í einhverju þeirra fyrirsátra, sem biðu í öllum átt- um. Sá, sem einu sinni hafði séð mannæturnar, sá aldrei ann- an mann framar. Hellirinn, þar sem morðingja- flokkurinn hafðist við, lá á eyði- stað og var meira en kílómetri á dýpt. Við flóð seig vatnið mörg hundruð metra upp í munnann. Endrum og eins kom það fyrir, að vopnaðir menn gengu fram- hjá án þess að renna grun í, að mannlegar verur hefðust við í myrkrinu bak við hina röku, slepjulegu steina. Aldrei var vitað með vissu um tölu þeirra, sem Sawney Bean og hyski hans söddu matarlyst sína á, en gizk- að er á, að á einum aldarfjórð- ungi hafi þau orðið að bana minnst þúsund manns. Tunglskinsbjarta haustnótt reið maður nokkur heim af markaði. Kona hans sat fyrir aftan hann á hestinum. í gjá einni sátu Sawney og nokkur af börnum hans fyrir þeim og réðust á þau sem óargadýr væru. Maðurinn varðist eftir beztu getu með skammbyssum og sverði og einnig heppnaðist honum að slá tvo af árásar- seggjunum niður. I þessum harða hildarleik var kona hans dregin af baki og myrt fyrir augum hans. Konur mannætanna steyptu sér yfir hana og slátruðu henni á hinn hryllilegasta hátt. Maðurinn varð viti sínu f jær af ótta, hann skildi, að sín biðu sömu örlög, félli hann í hendur óvinanna. Meðan hann berzt þarna upp á líf og dauða, og einmitt í því að kraftar hans eru á þrotum, komu aðvífandi af tilviljun tuttugu til þrjátíu riddarar. Þeg- ar þeir nálguðust, flúðu morð- ingjarnir allt hvað af tók inn í skógarþykknið. Maðurinn — sá fyrsti, sem hafði með eigin augum séð mannæturnar og komizt lifandi af fundi þeirra — sagði nú komumönnum hvað hafði gerzt. Hann sýndi þeim sár sín og illa leikið lík konu sinnar, sem morð- ingjarnir höfðu dregið með sér spöl, en ekki gefizt tóm til að fela. Hlýtt var á frásögn hans með mikilli furðu oð ákveðið var að ríða beint til Glasgow. Þar varð hann að endurtaka frásögn sína í áheym allrar borgar- stjórnarinnar, og borgarstjór- inn sendi um hæl til konungsins með nákvæma skýrslu um málið. Þremur eða fjórum dögum seinna kom Jakob konungur til Galloway við fjórða hundrað manns. Hann vonaði að nú mundi loksins heppnast að koma fyrir kattarnef þeim sökudólg- um, er árum saman höfðu verið slíkur ógnarvaldur í suðvestur hluta ríkisins. Maðurinn, sem hafði séð Sawney Bean, var leiðsögumaður, en auk þess voru sporhundar hafðir í förinni. Snemma morguns var byrjað
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.