Úrval - 01.03.1970, Blaðsíða 100
98
ÚRVAL
gegn hinum krakkalegu uppátækj-
um og hugmyndum Poppos eru svo
skringileg, næstum móðurleg. Gleði
bræðranna yfir endurfundunum
brýzt fram í áflogum og glettni.
Þau dáðust að öllu, herbergi Popp-
os, fötunum hans og leikföngunum,
en ekki þó úr hófi fram. Hvorugt
þeirra sýndi nokkur merki öfund-
ar í garð Poppos né gremju í minn
garð.
Dottie gaf Carmen nýtt veski. í
því voru nokkrir dollarar til Maríu.
Poppo virtist ánægður, þegar þau
fóru. Hann nefndi. hvorki þau né
Maríu framar á nafn þann daginn.
AÐLÖGUNARERFIÐLEIKAR
í dag kom til átaka milli okkar
Poppos vegna vikulegra vasapen-
inga hans.
Á laugardaginn fékk ég honum 50
cent og útskýrði það fyrir honum
í tíunda sinn, hvers konar fyrir-
brigði vikulegir vasapeningar væru.
Að því búnu þaut Poppo út og
keypti sælgæti fyrir 25 cent og gaf
Ralphie svo afganginn. Ég minnti
hann á, að hann fengi enga meiri
vasapeninga fyrr en næsta laugar-
dag, en hann virtist alveg rólegur.
í dag sá Poppo svo leikfang í búð-
arglugga. Það kostaði hálfan þriðja
dollar. Hann bað mig um að kaupa
það, en ég neitaði.
„En Joe, það er bara þetta leik-
fang, sem ég alltaf langa eiga.“
„Ég kaupi alls ekki svona rusl
handa þér. En Iangi þig til þess að
eignast það, veiztu, hvað þú þarft
að gera til þess.“
„Allt í lagi. Þú kaupa það bara
fyrir mig núna, og svo þú ekki þurfa
láta mig hafa vasapeninga marg-
ar vikur . . . kannske mörg ár, Joe.“
Ég reyndi að útskýra fyrir hon-
um hugtakið vikulegir vasapening-
ar enn einu sinni. Hann hélt fram
skoðun sinni um lánsviðskipti, og
ég benti honum á, að hugtakið viku-
legir vasapeningar hefði uppeldis-
legt gildi. Ég hafði fjárráðin í hendi
mér og réð því úrslitum, og því
kenndi ég næstum í brjósti um
hann. En samt lét ég ekki undan,
og ég er viss um, að hann var
ánægður með úrslitin með sjálfum
sér. Hann veit núna, að hann hefur
einhvern til þess að reyna kraftana
á, einhvern, sem fellur ekki í fyrstu
lotu.
Deginum lauk þó með yfirlýsingu
af Poppos hendi, en ég reiddist efni
hennar. Klukkan hálftíu, einmitt
þegar hann átti að fara í rúmið, til-
kynnti hann, að hann ætti eftir að
vinna heimavinnuna fyrir skólann.
Af því að hann tilkynnti þetta ein-
mit.t á þessu augnabliki, vissi ég,
að þetta var fyrirfram hugsuð áætl-
un. Ég fleygði honum í rúmið, og
ég ætla að rífa hann fram úr rúm-
inu klukkan hálfsjö í fyrramálið,
hálftíma fyrr en venjulega, svo að
hann geti lokið heimavinnunni, áð-
ur en hann leggur af stað í skól-
ann. Ég efast um, að hann leiki
þennan leik aftur!
Poppo er indæll drengur, býr yf-
ir ýmsum þeim góðu eiginleikum,
sem ég met mikils í fari manna. En
ég er samt dálítið áhyggjufullur, af
því að hann er sífellt að skapa mér
ný vandamál, sem ég kann ekki
lausnina á.