Úrval - 01.03.1970, Blaðsíða 42

40
ÚRVAL
strangtrúar maður og mátti sjálfur
ekki fara inn, því gengu konur um
blæjulausar. Mér var leyft að fara
inn í þeim tilgangi að skoða mig
um.
Þetta var mjög venjulegt, þriggja
hæða hús eins og þau þarna tíðk-
ast. Húsið var byggt í kringum op-
inn garð, og inn að honum sneru
svalir á öllum hæðum. Konurnar
voru á sveimi í garðinum og svöl-
unum önnum kafnar við ýmiss kon-
ar störf. Nokkrar þeirra voru roskn-
ar en aðrar kornungar. Ekki sá ég
neitt til hins sameiginlega húsbónda
þeirra.
Ekki virtust konurnar á neinn
hátt vera undrandi á heimsókn
minni. Sennilega hafði leiðsögumað-
ur minn samning við húsið og fór
þangað með gesti, en konurnar
fengu svo hluta leiðsagnargjaldsins.
Húsið var mjög hreint og snyrtilegt,
og veggir voru margir sveipaðir
fögrum voðum.
Sennilega er erfitt að finna nokk-
urn stað þar sem munur auðs og
fátæktar er iafn mikill og jafn áber-
andi og hér. f fátækrahverfunum
býr fólk við aumasta vesaldóm, sem
bugsazt getur. en niðri við strönd-
ina eru glæstar einbýlishallir þar
sem forríkir sheikar búa, með 2—
3 eiginkonum í aftursætinu.
Ekki veit ég hvort þetta hefur
breytzt síðan ég var í Marokkó síð-
ast, en þar hefur ýmislegt verið að
ske nú undanfarið. Vel má vera að
vestur-evrópsk áhrif hafi haft þarna
einhver áhrif í jöfnunarátt, því í
þá átt stefnir þróun mála í veröld-
inni óneitanlega. Þótt svo eitthvað
af rómantíkinni kunni þá að hverfa,
ber að fagna bví, ef hér hefur ein-
hver breyting orðið á. Hinir fátæku
Arabar eru ekki alltof ginkeyptir
fyrir nýjungar frekar en ýmsir aðr-
ir og hætt er við að þróunin verði
hæg, að minnsta kosti fyrst í stað.
Að sumu leyti er þetta eins og að
koma skyndilega aftur í aldir. Mað-
ur sér skikkjuklædda menn ganga
um götur og nokkur fótmál á eftir
þeim eru eiginkonur þeirra ævin-
lega með blæjur fyrir andliti. Hér
sér maður síðskeggjaða öldunga,
blinda betlara, krypplinga og fjöld-
ann allan af smábörnum, sem næst-
um öll eru skítug. Ef til vill eiga
einhverjar af litlu telpunum eftir
að enda ævi sína í ,,lokuðu borg-
inni“, ef þá verður ekki búið að
rífa niður múrrnn sem umlykur
hana, þegar þær komast á legg.
(Þýtt og endursagt).
Þegar geimfararnir á Appollo 11. lentu á Kyrrahafinu, varð gaman-
leikaranum Bob Hop að orði: „Við skildum meira en 1.250.000 doll-
ara virði af tækjum og útbúnaði eftir á tunglinu. Þarna er rikis-
stjórninni okkar rétt lýst! Það býr enginn þarna uppi, og samt erum
við strax farnir að veita þeim erlenda efnahagsaðstoð."
Army Archerd,