Úrval - 01.03.1970, Blaðsíða 49

BLINDBYLUR
47
Daniel fannst sem hann stœði heill
á húfi á bak við hrynjandi foss.
Hann fann til þeirrar freistingar að
halda þarna kyrru fyrir, en hann
vissi, að hann mundi frjósa í hel á
nokkrum tímum, ef hann flýttí. sér
ekki burt. Hann hélt því áfram að
klöngrast upp klettana, fet fyrir fet,
þangað til hann var kominn upp á
hamraborgina. Þar hjó hann eins
mikinn við og hann gat borið, rað-
aði honum i snyrtilegan bagga og
batt hann á bak sér.
Þessi viður var sem gersemi fyrir
hann. Og því notaði hann hann af
ýtrustu sparsemi. Hann mataði
eldinn á einum bút í einu. Það var
lítill eldur, vart stœrri en tebolli.
síðar mælti hann þessi orð um þessa
þolraun sína: „Það var ékki um
það að rœða, að ég gœti haldið mér
heitum, heldur barðist ég upp á
líf og dauða gegn því að frjósa í
hel.“
FLUGVÉLUM GEFIN MERKI
MEÐ ÞVf AÐ STRÁ ÖSKU
í SNJÓINN
Það varð svolítið hlé á snjókom-
unni síðari hluta dagsins, en aðeins
einu sinni og þá mjög stutta stund.
Þá lagði flugvél ein strax af stað
í athugunarflug frá Gluggakletti
(Window Rock) í Arizona, en hann
er höfuðstaður Navajoanna. Ray-
mond Nakai, sem Navajoarnir hafa
kosið sér sem leiðtoga, hafa farið
fram á, að slíkt flug yrði hafið.
Þegar Navajoarnir, er húktu von-
litlir í kofum sínum, heyrðu vélar-
hljóðið, brutust þeir út og tóku að
gefa neyðarmerki. Þeir gáfu ljós-
merki með speglum, veifuðu fán-
um og litríkum Navajomottum.
Flugmaðurinn sneri aftur til
Gluggakletts með slæmar fréttir:
„Navajoarnir komast hvergi burt
frá kofum sínum fyrir fannfergi.
Það er sömu söguna að segja hvar-
vetna af verndarsvæðinu. Þá vant-
ar mat, eldivið og fóður handa bú-
peningi sínum. Ástandið versnar
nú stöðugt.“
Seinna sama dag tóku að berast
fréttir um ýmsa ömurlega atburði.
Roskinn, bæklaður fjárhirðir hafði
fundizt látinn í snjóskafli nálægt
Teec Nos Pos. Barn hafði dáið úr
lungnabóigu í Stórauörvum. Tveir
bræður höfðu frosið í hel 55 mílum
fyrir sunnan verzlunarstaðinn
Inscription House. Nakai sendi taf-
arlaust ákveðna hjálparbeiðni til
bandaríska flughersins. „Ástandið
er alvarlegt,“ sagði hann. „Vegirn-
ir lokast jafnóðum og þeir hafa
verið ruddir.“
Næsta dag, sem var föstudagur,
lagði þyrla af stað til Gluggakletts
frá Kirtlandherflugstöðinni í Al-
buqerque. Nakai útvarpaði svo-
hljóðandi orðsendingu til bræðra
sinna, Navajoanna: Notið ösku til
þess að gera merki í snjóinn fyrir
utan kofa ykkar. Ef um veikindi
er að ræða, skuluð þið mynda kross.
Ef ykkur vantar mat handa ykkur
sjálfum eða fóður handa búpen-
ingnum, skuluð þið mynda hring.
Nú voru hestar og kindur þegar
farin að svelta. Fjölmörg naut dóu,
föst í sköflum, sem höfðu næstum
því fært þau í kaf, þannig að haus-
inn einn stóð upp úr. Sumar fjöl-
skyldur neyddust til þess að rífa
niður opnu búpeningsbyrgin til þess