Úrval - 01.03.1970, Blaðsíða 130

120
ÚRVAL
að öðru leyti en því, að mönnum er
nú ljósara en áður, að ofeldi er
ungbörnum jafnskaðlegt og full-
orðnum. En hitt getur orkað tví-
mælis, hvort einhleypir menn eða
kvæntir menn kunni að meta við-
leitni matreiðslukoriu, sem fylgist
með tímanum, til að varðveita
heilsu hans og starfsgetu, með því
að spara við hann mat. Vonandi
finna þær aðrar leiðir til að ávinna
sér og varðveita ást þeirra.
JAPÖNSK ÞÆGINDI
Bandariskar konur gætu lært mikið af japönskum eiginkonum. Mér
skilst, að á köldum morgnum leggist góðar japanskar eiginkonur
á gólfið við hliðina á rúminu, svo að eiginmennirnir þurfi ekki að
stíga á kalt gólfið. Það er einmitt ýmislegt smávegis táknrænt af slíku
tagi, sem stuðlar að traustum hjónaböndum og hamingjusömum heim-
ilum.
Japanskar konur skara einnig fram úr á öðru sviði. Þær baða sem
sagt eiginmenn sína af hinni mestu snilli. Eiginkonctn byrjar á því að
hneigja sig djúpt fyrir honum, og siðan hjálpar hún honum að hátta sig.
Svo skrúbbar hún hann með sápu hátt og lágt og gætir þess vel, að
engin sápa fari í augu hans. Loks skolar hún hann. Og þá fyrst leyfir
hún honum að stíga upp í baðkerið. Og þar mun hann liggja í bleyti
í heitu vatninu alveg upp að höku, á meðan hún ber honum veiting-
ar, svo sem kaldan bjór eða glas af heitu sakivíni.
Venjuleg bandarísk eiginkona neitar aftur á móti ekki aðeins að
hneigja sig fyrir manni sínum, þegar hann kemur heim úr vínnunni,
heldur neitar hún yfirleitt að baða eiginmann sinn. Bandariskar eig-
inkonur eru augsýnilega hræddar um það, að þær yrðu álitnar skipa
lægri stöðu en þeir, ef þær byðu eiginmönnum sínum að baða þá. En
slíkt er hlægileg fjarstæða. Eiginkona, sem baðar manninn sinn, er
æðri persóna en hann, persóna, sem hver eiginmaður mundi verða
stoltur af að stíga á, þegar hann skriður fram úr rúminu á köldum
morgni.
Art Buchwald.
í háskólanum i Iþöku í New Yorkfylki voru kennarar að ræða um
þörfina á því að tilkynna stúdentum, að til þess væri ætlazt, að þeir
klipptu hár sitt og snýrtu sig örlitið til. Stungið var upp á því, að
stúdentum yrði tilkynnt, að yfirskegg og alskegg yrðu bönnuð og
bartar mættu ekki ná lengra en niður að eyrnasnepli, einnig yrðu
takmarkanir settar, hvað snerti lengd höfuðhárs. Þá flýtti einn pró-
fessorinn sér að skjóta eítirfarandi athugasemd inn í: „Þetta er
ágætt fyrir stúlkurnar. En hvað um herrana?“
Sue Greene.