Úrval - 01.12.1971, Side 108

106
ÚRVAL
var ,,Doktor“, foringi þeirra. sá mik-
illáti og reigingslegi vindbelgur.
Walt lék öll hlutverkin, þar á
meðal einn dverg (sem var seinna
skírður Kjáni). Það var aumingja-
legi dvergurinn, sem fann hvergi
neitt bæli til þess að sofa í í kofan-
um og varð að lokum að láta sér
nægja eina fjöður, sem hann hristi
eins og kodda, áður en hann lagðist
til hvíldar. Hann gaggaði fávitalega
eins og nornin, og eitt sinn þegar
hann ætlaði að galdra fram skógar-
kanínu, skreið hann um á fjórum
fótum og fetti og bretti nefið æðis-
lega.
„Þessi eina sýning Walts dugði
okkur í þrjú ár,“ sagði einn teikn-
ara hans síðar. „Hvenær sem við
lentum í algerum vandræðum og
vissum ekki, hvað gera skyldi,
minntumst við þess, hvernig Walt
hafði leikið það atriði kvöldið góða.“
Árum saman hafði Walt haldið
því ákaft fram við Roy, að næsta
rökrétta skrefið fyrir fyrirtækið
væri að framleiða langa teiknimynd,
sem hefði svipaðan sýningartíma og
aðrar kvikmyndir. Kostnaðurinn við
7 mínútna myndirnar óx með mán-
uði hverjum, og mestallur sá gróði,
sem Mikki og vinir hans tryggðu
fyrirtækinu, fengust af sölu alls kon-
ar varnings, sem báru merki þeirra,
og teiknimyndasögum um þá í blöð-
um, tímaritum og teiknimyndabók-
um.
„Við skulum gera tilraun til þess
að ná í ærlegan gróða með því að
framleiða langa mynd,“ sagði hann
æ ofan í æ við Roy bróður sinn.
Loks héldu þeir á fund A.P. Gi-
annini, hins óþýða yfirbankastjóra
Ameríkubanka. „Er hægt að fram-
leiða myndina fyrir 300.000 dollara?“
spurði hann. Þegar Roy sagðist álíta
að það væri hægt, veitti bankastjór-
inn þeim ákveðið loforð um lán og
sagði, að þeir gætu hafizt handa.
Hvorki Roy né bankastjórinn
höfðu tekið eina geysiþýðingarmikla
staðreynd með í reikninginn. Þeim
hafði gleymzt, að Walt gerði sig al-
drei ánægðan með neitt minna en
fullkomnun og að þessi eiginleiki
hans var sem árátta. Hann réð ekki
við hann. Hann réð strax 300 lista-
menn til viðbótar og hóf þjálfun
þeirra. Þegar vinnuæðið stóð sem
hæst, héldu 20 listamenn í dýragarð-
inn á hverjum degi og dvöldu þar í
tvo tíma og grandskoðuðu dádýr,
íkorna og önnur dýr og festu sér
hegðun þeirra í minni í öllum smá-
atriðum. Brátt voru 600 menn og
konur komnir í fullt starf hjá Walt
og meira en það. Þetta fólk vann
ekki neina venjulega vinnuviku,
heldur 72 stundir á viku. En samt
lauk enginn teiknari við fleiri mynd-
ir daglega en sem svaraði til þriggja
feta filmubúts. Og svo var öllu kast-
að, sem unnið hafði verið fyrstu 6
mánuðina. Walt lét teikna alla
myndina samtals fimm sinnum, áð-
ur en hann varð ánægður.
Kostnaðurinn komst upp yfir eina
milljón dollara. Kvikmyndafram-
leiðendur í Hollywood voru farnir
að tala um „Heimskuparið hans
Disneys“ án þess að fara í launkofa
með slíkt.
Það voru dvergarnir, sem reynd-
ust erfiðastir viðfangs. í mörgum
útgáfum af ævintýrinu voru þeir
rétt aðeins nefndir á nafn. f öðrum