Úrval - 01.09.1975, Qupperneq 7

HVAÐ ÓTTASTU?
5
aðra, þá skaltu velja til þess mann-
eskjur, sem standa á einhvern hátt
í sambandi við vandamálin. Ef þú
getur talað við þetta fólk, án þess
að gera það ábyrgt fyrir ótta þín-
um, hefurðu stigið þýðingarmikið
spor. Ef þetta tekst ekki, ræddu þá
við góðan vin eða sálfræðing. Þeim
finnst nefnilega ekki að ótti þinn
sé óeðlilegur hlutur.
3. TAKTU SKAMMTÍMA ÓTTA
EINS OG SJÁLFSAGÐAN HLUT.
Ef maður veltir ótta sínum of mik-
ið fyrir sér verður vandamálið að-
eins stærra. Flestum meiri háttar
breytingum í lífinu fylgir óhjá-
kvæmilega ótti og óöryggi. Sjúkl-
ingur, sem ég hafði, hafði flutt bú-
ferlum þrisvar á fimm árum. Þeg-
ar ég sagði honum að þetta ætti
sínar eðlilegu ástæður, og þegar
hann hafði tekið það sem sjálfsagð-
an fylginaut flutninganna, náði
hann aftur valdi á sér.
4. LÆRÐU AÐ LIFA í NÚTÍM-
ANUM. Hvað er það í rauninni sem
þú ert bræddastur við? Yfirleitt er
það eitthvað ,,sem myndi ske, ef
Fjöldi manns gengur í gegn-
um lífið með þessar fölsku for-
sendur, „þennan vítahring sem
skapast um ef-in“, kalla ég það
veniulega: ,,EF ég féll á prófinu.
Eir ég verð veikur. EF ég missi
vini mína. EF ég kem ekki vel
fvrir.“ Svona mætti lengi telja.
5. TAKTU EFTTR ÞVÍ. SEM ÞÚ
SEGTR VIÐ SJÁLFAN ÞIG. Fólk
er oft óttaslegnara en ástæða er til,
vegna svartsýni. Það, sem maður
segir sjálfum sér um hlutina, er
venjulega komið undir því hvernig
maður bregst við aðstæðum hverju
sinni. Tökum sem dæmi að bíll-
inn þinn bili, þá er heilbrigðasta
viðbragðið þetta: „Nú jæja, þetta
er fjári slæmt, en það eru nú ekki
hundrað í hættunni." En ef þú seg-
ir: „Svona fer það ALLTAF fyrir
mér — ég er með þessum ósköpum
fæddur." Þá ertu í rauninni á góðri
leið til sjálfsmeðaumkunar og stöð-^
ugs ótta.
6. HÆTTU AÐ VERA FULL-
KOMINN. Ef þú raunverulega vilt
leysa eitthvert verkefni VEL af
hendi, þá tekst þér það. Éf þú
aftur á móti ætlar að gera það
ÓAÐFINNANLEGA, og gerir um
leið of háar kröfur til sjálfs þín,
hefurðu tapað áður en þú byrjar.
Kona, sem ég hafði til meðferð-
ar hafði komið sér upp sjúklegri
hræðslu, vegna þess að hún átti að
halda matarveislu fyrir mann, er
maður hennar stóð í viðskiptasam-
böndum við. É'g komst fljótt að
því að ótti hennar átti sér aðrar
rætur en þær að þurfa að taka á
móti gestum. Hún vildi nefnilega
halda boð, sem tæki öllu öðru fram,
sem hún hafði sjálf kynnst. Hún
krafðist þess að allt skyldi vera
fullkomið og var þar með komin
undir ónauðsynlegt álag.
7. LÆRÐU AÐ SLAKA Á. Það
er ekki hægt að vera afslappaður
og óttasleginn í senn. En þeir sem
eru haldnir bevg trúa ekki að þeir
geti slakað á. Eg ráðlagði hræðslu-
gjörnum manni að æfa nokkrar