Úrval - 01.09.1975, Síða 7

Úrval - 01.09.1975, Síða 7
HVAÐ ÓTTASTU? 5 aðra, þá skaltu velja til þess mann- eskjur, sem standa á einhvern hátt í sambandi við vandamálin. Ef þú getur talað við þetta fólk, án þess að gera það ábyrgt fyrir ótta þín- um, hefurðu stigið þýðingarmikið spor. Ef þetta tekst ekki, ræddu þá við góðan vin eða sálfræðing. Þeim finnst nefnilega ekki að ótti þinn sé óeðlilegur hlutur. 3. TAKTU SKAMMTÍMA ÓTTA EINS OG SJÁLFSAGÐAN HLUT. Ef maður veltir ótta sínum of mik- ið fyrir sér verður vandamálið að- eins stærra. Flestum meiri háttar breytingum í lífinu fylgir óhjá- kvæmilega ótti og óöryggi. Sjúkl- ingur, sem ég hafði, hafði flutt bú- ferlum þrisvar á fimm árum. Þeg- ar ég sagði honum að þetta ætti sínar eðlilegu ástæður, og þegar hann hafði tekið það sem sjálfsagð- an fylginaut flutninganna, náði hann aftur valdi á sér. 4. LÆRÐU AÐ LIFA í NÚTÍM- ANUM. Hvað er það í rauninni sem þú ert bræddastur við? Yfirleitt er það eitthvað ,,sem myndi ske, ef Fjöldi manns gengur í gegn- um lífið með þessar fölsku for- sendur, „þennan vítahring sem skapast um ef-in“, kalla ég það veniulega: ,,EF ég féll á prófinu. Eir ég verð veikur. EF ég missi vini mína. EF ég kem ekki vel fvrir.“ Svona mætti lengi telja. 5. TAKTU EFTTR ÞVÍ. SEM ÞÚ SEGTR VIÐ SJÁLFAN ÞIG. Fólk er oft óttaslegnara en ástæða er til, vegna svartsýni. Það, sem maður segir sjálfum sér um hlutina, er venjulega komið undir því hvernig maður bregst við aðstæðum hverju sinni. Tökum sem dæmi að bíll- inn þinn bili, þá er heilbrigðasta viðbragðið þetta: „Nú jæja, þetta er fjári slæmt, en það eru nú ekki hundrað í hættunni." En ef þú seg- ir: „Svona fer það ALLTAF fyrir mér — ég er með þessum ósköpum fæddur." Þá ertu í rauninni á góðri leið til sjálfsmeðaumkunar og stöð-^ ugs ótta. 6. HÆTTU AÐ VERA FULL- KOMINN. Ef þú raunverulega vilt leysa eitthvert verkefni VEL af hendi, þá tekst þér það. Éf þú aftur á móti ætlar að gera það ÓAÐFINNANLEGA, og gerir um leið of háar kröfur til sjálfs þín, hefurðu tapað áður en þú byrjar. Kona, sem ég hafði til meðferð- ar hafði komið sér upp sjúklegri hræðslu, vegna þess að hún átti að halda matarveislu fyrir mann, er maður hennar stóð í viðskiptasam- böndum við. É'g komst fljótt að því að ótti hennar átti sér aðrar rætur en þær að þurfa að taka á móti gestum. Hún vildi nefnilega halda boð, sem tæki öllu öðru fram, sem hún hafði sjálf kynnst. Hún krafðist þess að allt skyldi vera fullkomið og var þar með komin undir ónauðsynlegt álag. 7. LÆRÐU AÐ SLAKA Á. Það er ekki hægt að vera afslappaður og óttasleginn í senn. En þeir sem eru haldnir bevg trúa ekki að þeir geti slakað á. Eg ráðlagði hræðslu- gjörnum manni að æfa nokkrar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.