Skírnir - 01.01.1858, Blaðsíða 25

Damnörk.
FRÉTTIR.
27
enda má kalla þetta eitt af ávöxtum verzlunarfrelsisins, því rneían
Danmörk var ein um hituna, mátti kaupmanni standa nokkurn veg-
inn á sama hvernig markabinum leib í útlöndum, því Islendíngar
fengu jafnan aB borga hallann næsta ár eptir; en nú, þótt landife
sé enn lítib sótt af erlendum kaupmönnum, þá er þó óttinn fyrir
kappverzlun nógr til þess ab hleypa vöru landsmanna upp, og því
verba kaupmenn fremr ab gæta sín en ábr, meb því þeir eru eigi
vissir um ab geta sett vöru landsmanna nibr næsta ár um svo mikib,
sem þeim líkar. En samgöngur þær, sem verba vib þetta, eru og
mikill hagr, því margr mun nú kynna sér landib, athuga og rann-
saka efni þess og ástand, kosti og ókosti, og meb því gufuskipib
kemr vib á Englandi bæbi fram og aptr, þá er mjög svo líklegt,
ab margir komi þaban til ab sjá sig um í landinu. Vér vitum, ab
góbkunníngi vor Islendínga, prófessor Konráb Márer (Maurer), ætlar
út til íslands ab sumri, til ab kynna sér túngu og lög landsmanna,
verbr í för meb honum annar lærbr mabr, Winckler ab nafni, doktor
og jarbfræbingr. Vér vitum þá og, ab landar vorir muni sýna
þessum mönnum þá gestrisni og þann fararbeina, er Íslendíngum
er svo laginn, og sem annar eins hollvinr þjóbar vorrar, og Konráb
Márer er, á skilib af hverjum Íslendíngi.
í sumar var prestamót í Kaupmannahöfn. Mótib sóttu um
400 manna, af þeim voru 16 klerkar frá Noregi, 28 frá Svíaríki
og 137 frá Danmörku og Slésvík; enginn kom þangab annarstabar
frá en af Norbrlöndum. Mótib stób í 3 daga, frá 14. til 16. júlí.
A fundum þessum var rætt um trúarmál og ýmsan ágreiníng kenni-
manna í kristnum söfnubi, um kenníng Grundtvigs, Mynsters,
Rudelbachs í Danmörku, og um trúarkenníng Hauges, ólærbs
manns i Noregi; en minna var rætt um hag kristninnar sjálfrar
og vibskipti hennar vib konúngsvaldib, vib uppfræbíng alþýbu
og vib söfnubina. Arangrinn af fundi þessum er því eigi annar,
en ab menn vita nokkru gjör eptir en ábr um ýmsra manna
lærdóma og skobanir á kristinni trú; en eigi var nein ályktun tekin
um nokkra nýja tilhögun ebr stjórn kirkjunnar, og því finnst oss
árangrinn sé sárlítill. Thomander, biskup í Lundi, baub mönnum
til fundar þangab ab sumri, og var gjörr ab því góbr rómr; enda
þótti flestum biskup þessi bera af öbrum mönnum, sem á þessum