Skírnir - 01.01.1861, Qupperneq 4

6
FIiftTTIR.
ítalfn.
Savaju, sem heita Faucigny, Chablais og Genevais, skyldi Sardiníu-
konúngr ekki hafa leyfi til ab selja eí>r veíisetja erlendum höfíi-
íngjum ebr skipta gegn otrum löndum, en ef svo færi, ab hann
léti af hendi Savaju, þá skyldi þessi þrjú hérub hverfa undir Schweiz
nábúa sinn. England og öll stórveldin skuldbundu sig a& ábyrgj-
ast, afe þessa væri gætt. þetta var gjört af tortrygb gegn Frakk-
landi, ef nor&rhluti Savaju félli itndir hií) herskáa Frt\kkland, þá var
Schweiz ber fyrir og varnarlaus, og franskr her getr á fám dögum
farií) austr á Ítalíu, og tekiö allan su&rhluta Schweizar herskildi á
hverri stundu sem vera skal. — þcgar nú Napoleon hóf stríö sitt
á Ítalíu vorií) 1859, hugbi enginn ab landabrig&i byggi undir,
Keisarinn sagbist fara lei&angr þenna til frelsis Itölum, en í engri
aflavon, Sardiníu konúngr og Cavour rá&gjafi hans fullyrtu æ hib
sama. En síbar kom úr kafi, a?> þegar í byrjun ársins 1859, vi&
giptíng Chlothildar, hafbi verib gjör máldagi milli keisarans og
Sardiníu konúngs svo hljó&andi, aí> keisari skyldi frelsa Ítalíu austr
ab Adriahafi, en þiggja aí> lausnargjaldi Savaju og Nizza. þetta
fór langa stund meb mikilli leynd. Lok stríbsins ur&u, aíi Austrríki
hélt Venezia og jaöri Langbar&alands og hervirkjum sínurn. Napoleon
var því ab réttu lagi ekki kominn aíi kaupinu, enda lét hann þa& mál
falla a& sinni. En nú gjör&u uppreist: Toscana, Parma, Modena, Bo-
logna, Bavenna og Ferrara, ráku burt höffeíngja sína og vildu hafa
Viktor Emanuel a& konúngi. Nú var eptir aí) fá leyfi Napoleons til
þessa, en hann hafbi í fribnum í Villafranca lofaí), a& gjöra hvaí)
hann gæti, til þess a& hinir útreknu hertogar væri settir inn aptr í
Toscana og Modena, og yrfei sífean ítalskt bandaríki, sem Austrríki
sæti í, fyrir hönd Veneziu, en páfi væri forseti. Nú jiegar hér var
komife og Viktor Emanuel vildi enn auka ríki sitt fram yfir Villa-
franca frifeinn, virfeist Napoleon aptr hafa vakife máls á Savaju og
Nizza, bar þafe fyrir, afe naufer ræki Frakkland til afe gæta sín, þar
sem nú yrfei Sardinía svo voldugt ríki, afe Frakkland stæfei ber-
skjaldafe fyrir ef Sardiníu konúngr heffei vestrhlífear Alpaflalla,
sem vissi ofan afe F'rakklandi; keisarinn kvafest því verfea afe gjöra
tilkall til þessara landa. Nú hófst langr rekníngr; í byrjun
Janúarmánafear kom kvittr fyrir almenníng um þetta, en blöfein
frönsku neitufeu þegar afe nokkur hæfa væri í þessu. Báfeherra