Skírnir - 01.01.1907, Page 33

Ég korn að Felli —
Ég kom að Felli í fyrra
á ferð, — það var liðið á daginn.
Og skuggarnir léku sér þar í þröng,
en þorðu’ ekki að koma’ inn í bæinn.
I ljá sá ég heyið þar liggja,
ljómandi, iðgræna töðu:
hana vantaði hér um bil þrjá daga þurk
og þá var hún komin i hlöðu.
Þau fengu’ hana’ inn fjórða daginn,
— og föst eru húsbónda-tökin,
hann bindur aleinn heyið sitt,
hún tekur baggarökin.
Og heyið sæta þau saman
og svo líður fram til nætur.
Þá hlaða þau úr í hlöðunni —
þegar húmið er komið á fætur.
Ég kom að Felli í fyrra.
— Ég fór þangað líka’ um daginn:
og þá skein sólin svo þýðlega heim,
en þorði’ ekki að koma’ inn í bæinn.