Skírnir - 01.01.1907, Blaðsíða 92
Erlend tiðindi.
Þyzkaland. Orðlagt ólag er og hefir lengi verið á nýlendu-
búskap ÞjóSverja. Nýlendurnar litlar og lólegar yfirleitt, fyrir
annað eins stórveldi. Þeir kornu svo seint í víngarðinn þann,
Onnur höfuðríki álfunnar langt um fyrri til, einkum Bretar.
Einn nýlenduskikinn þýzki er í Afríku sunnan og vestan. Það
er mælt, að til hans hafi verið kostað nær 300 milj. kr. á ekki
mörgum árum. Þar bjuggu fyrir Hotteutottar og hafa þeir átt ilt
við Þjóðverja alla tíð. Þeir halda þar her manns til landvarnar fyrir
þeim, ekki færra lið en 10—20 þúsundir, og þó farið fyrir þeim
hverja hrakförina eftir aðra, þótt hinir sé að sögn margfalt fálið-
aðri. Hryllilegar misþyrmingar við þarlendan lýð er og Þjóðverjum
brugðið urn. En heima í Berlín situr yfirstjórn nýlendumála og
matar krókinn á fjáraustrinum úr ríkissjóði handa nýlendunum.
Það komst upp í sumar sem leið. Þá var settur nýr maður yfir
þau mál þar, Dernburg að nafni, ötull bankamaður og fjármála-
garpur hinu mesti. Hann tók skörulega í taumana. En það var
um seinan. Þingið gerð'i storm í móti nýlendumálastjórninni og
vildi ekki veita nærri því eins mikið fé og áður til nýlendumál-
anna. Meðal annars vildi stjórnin fá veittar 29 miljónir rikismarka
(= 26 milj. kr.) eftir á til Afríkunýlendunnar. En þinginu þótti
nóg að hafa það 20 milj. marka, og fór fram á, að setuliðinu þar
væri fækkað niöur í 8000, og í 2500, er frá liði. Stjórnin aftók það.
Kvaðst eiga því að ráða, en þingið ekki. Etida lægi sæmd ríkis-
ins við, að það hóldi veg sínum í fjarlægum heimsálfum og færði
ekki samau kvíarnar þar. Þingið sat við sinn keip. Keisari svar-
aði þeirri þrjózku með þingrofi.
Þetta var á miðri jólafóstu.
Nú var búist til kosnittga af miklum móði, og varð kosninga-
bardaginn harðari en dæmi eru til áður. Honum lauk svo, sem
fáa varði, á þorrattum snentma, að stjórnarandstæðingum fækkaði á