Skírnir - 01.01.1909, Blaðsíða 20

20
Skapstórar konur.
haft mjög mikla ástæðu til þess að ætla, að Kjartan
mundi ekki koma til íslands að sinni. Olafur konungur
býður honum systur sina, eftir því sem Laxdæla segir.
Og atferli Kjartans í Noregi hefir ekki borið þess merki,
að hann væri neitt um Guðrúnu að hugsa. Bolli hefir
sjálfur orð á því við Kjartan, að félagar hans hafi það
fyrir satt, að hann muni fátt það, er á íslandi sé til
skemtunar, þegar hann sitji á tali við Ingibjörgu konungs-
systur. Kjartan eyðir reyndar öllu umtali um mægðir
sínar við konung. En hann talar ekkert um útkomu sína
til Islands, og biður ekki einu sinni að heilsa Guðrúnu
sérstaklega. Guðrún er honum ekki heldur heitin. Svo
að það verður ekki séð af Laxdælu, að Bolli hafi vísvit-
andi reynst Kjartani neitt illa, þegar hann hóf bónorð
sitt til Guðrúnar. Og eftir heimkomu Kjartans er hon-
um það sýnilega hið mesta áhugamál að halda vináttu
við Kjartan, svo þunglega sem á horfðist. Hann lætur
aldrei spilla sér, hvað reiðir sem mágar hans verða, og
hvað reið sem kona hans verður, og hvað mikið sem
Kjartan gerir á hluta þeirra. Hann hefir fest þá trygð
við Kjartan, sem er óslítandi.
Þetta veit Guðrún. Og nú fer hún til Bolla til þess
að biðja hann að sitja fyrir Kjartani um daginn með þeim
bræðrum hennar. Bolli færist undan. Hann bendir henni
á frændsemi þeirra Kjartans, og hversu ástsamlega Ólaf-
ur, faðir Kjartans, hafði hann upp fæddan. Guðrún sam-
sinnir því. En hún segir, að nú beri hann ekki lengur
giftu til að gera svo öllum líki, og skerist hann undan
förinni, þá sé lokið þeirra samförum. Hún veit, að þar
er höggstaðurinn; þar er hann hlífarlaus fyrir. Hann
ann henni svo mikið, að hann má ekki af henni sjá.
Hún er honum meira en fósturforeldrar og ástkær vinur.
Hún er honum meira en drengskapurinn sjálfur. Hún er
honum alt. Með þeim hætti fær hún kúgað hann til þess
að leggja af stað þess erindis að taka af lífi þann mann-
inn, sem hann unni mest næst sjálfri henni. Þ a ð er