Skírnir - 01.01.1909, Page 42

42
Ur ferðasögu.
fjallanna, þessa megingarðs álfu vorrar. Eimreiðin herti á sér,
það var eins og kapp í henni að komast áfram og vagnarunan
brunaði suður vellina á dunandi teinum. Fjallgarðurinn suður
frá blánaði dökkar, og stöku fjöll fóru nú að draga að sér at-
hyglina, einkum Zugspitze, sem er hæsta fjall i þýzka rikinu
(nærri 3000 m.). Og óðar en varir erum vér komnir í mynnið
á Inndalnum, og stefnum nú suður dalinn til Innsbruck. Hjá
Kufstein er þýzka ríkið á enda, en komið inn í Austurriki, og
tekur þar við Tirol; vigaleg og varðhaldsleg höll gnæfir þar á
felli yfir húsin í smábænum.
Innsbruck er höfuðborgin í Tirol (50,000 íbúar) og er þar
talið eitt af fegurstu bæjarstæðum um víða veröld. Ain Sill
hefir eftir ísöld síðustu sorfið sér gljúfur, en kastaö allri möl-
inni fram í Inndalinn, svo að Innfljótið hefir hröklast undan
yfir um dalinn; stendur Innsbruck á eyrinni sem Sill þannig
hefir gert. Mætti vel segja að borgin standi á vindkers víðum
botni, eins og Egill kemst að orði, því að reginhá fjöll lykja
útsýn af borgarvöllunum, hvert sem litið er. Fjöllin eru mest
Ijósleit og bregður yfir þau rauðum blæ stundum, svo að þeim
svipar að lit til liparitfjallanna islenzku, Baulu t. a. m. eða
Móskarðshnúka; tindótt eru þessi fjöll og skörðótt efst, það
sem stóð upp úr jökli til foma. Því að þessi fólksmargi dalur
var einu sinni fullur af jökli og má greinilega sjá þó úr fjarska
sé, hvað af fjöllunum stóð upp úr, því að það sem skriðjökull-
inn gekk yfir er alt kúftara.
Eitt sem eykur mjög á fegurð Inndalsins er breiður hjalli
(das Mittelgebirge, Miðfjallið), sem liggur eitthvað 200 metra
yfir dalbotni. Er mikil bygð á hjalla þessum, en bratt upp á
hann, og á einum stað liggur þar upp dráttbraut; er mönnum
undið þar upp í nokkurs konar geisistórum kláf; er heldur
ægilegt til að sjá þegar þessi seilarvagn eða kláfur er í háa
lofti uppi yfir Innfljótinu. Ymsir auðmenn eiga sér sumarbú-
staði þarna á hjallanum gegnt Innsbruck, og er fagurt þaðan
að líta yfir borgina.
Jarðfræðingum hefir orðið mjög tíðrætt um þetta miðfjall
í Inndalnum, sem hefir að geyma miklar menjar úr sögu dals-
ins; er hjallinn það sem eftir er af gömlum dalbotni, en áin