Skírnir - 01.01.1909, Qupperneq 93

Erlend tíðindi.
93
Fyrirspurnir hafa verið gerðar um alt þetta athæfi á þingi
Rússa, en stjórnin svarað því, að þetta væru alt álygar by’tinga-
manna á Azeff, eu þingið svo taumliðugt stjórninni, að þaðan er
talin lítil von aðgerða. En það segja menn, að þetta mál alt og
umtal vesturþjóðanna muni helzt verða Rússastjórn kenning og
töluvert minnisstætt.
Ofan á þessa þjóðarminkun Rússlands bætist sá heimsósómi,
sem Bakai segir af píslum manna í fangelsum Rússa. Sjálfur
reyndi hann þetta meðal annars í Yarsjá :
Lögreglustjórnin þurfti að biðja Rússastjórn um fé og þótti
tryggara að hafa eitthvað til »ð yta undir veitinguna, en morð
varð ekki pantað þá í bili af einhverjum sökum. Lögreglnliðið
tekur þá nokkra unglingsraenn, sem töldu sig vinveitta byltinga-
mönnum, en gat ekki sannað að orðið hefðu mús að meiui. Tveir
þeirra eru síðan píndir svo rækilega inni í fangelsisklefunum, að
þeir eru látnir ljúga á ýmsa kunningja sína byltinga- og glæpa-
ráðum. Þessir unglingar eru siðan hengdir, svo þeir geti frá engu
sagt, en hinir teknir og píndir og er fátt sárara að lesa en um
meðferðina þar á tveim ungum stúlkum. Þær lágu þar naktar á
gólfinu eins og blóðugur kökkur þegar Bakai kom inn og augað
úti á kinn á annari og þessum ungu líkömum alstaðar misþyrmt
og það á þann hátt, að hver maður fyrirverður sig alls mann-
kynsins vegna að segja þ tð á prenti, þó það væri leyfilegt.
16 unglingar voru eitt sinn hengdir i einu án dóms, eins og
oft var, en þessar hengingar voru Bakai sórstaklega minnisstæðar
af því, hve sárlega einn pilturinn bar sig sakir móður sinnar.
Við lestur hörmungafréttanna frá Rússlandi þessa síðustu
mánuði hefir maður verið að reyna að Uugga sig með því, að
þessir aumingja píslarvottar geti, ef til vill, stutt að því, að þján-
ingardögum hinnar rússnesku þjóðar fari að fækka úr þessu, og
þó þorir hugurinn ekki einu sinni að treysta því að svo verði.
Enn varð það uppvíst um embættismenn í Moskóv, að þeir
höfðu dregið undir sig í Moskóvfylkinu einu saman, af fé og vör-
um, sem áttu að fara til herliðsins, 1,000,000,000 — þúsund mil-
jónir króna. Þessar tölur verður að tvískrifa, því annars halda
menn það sé prentvilla. Og enn hefir verið stolið á suðurjárn-
brautum Rússa á árunum 1905 til 1907 30 miljóna króua virði af
vörum þeim, sem fluttar voru og í umsjá ríkisins.
Alt þetta, sem hér er sagt, hefir þó fengið svo á Rússa, að
kalla má að þjóðin hafi skolfið af skömm og gremju og ekki