Skírnir - 01.01.1909, Síða 39

Ur ferðasögu.
39
í Miinchen er eins og nærri má geta margur Brimir, þar
sem gott er til góðs drykkjar þeim er það þykir gaman, eins
og segir í Gylfaginning. Kom eg um kvöld í eina slíka bjór-
höll, geisimikinn sal, þar sem múgur og margmenni sat og
kneifði bjór, ekki af hornum þó, eins og vel hefði átt við,
því að þessi ofdrykkja öls virðist arfur úr forneskju, þegar
munngát var æði miklu sjaldgæfara en nú. Var þar á boðstólum
haft brimsalt hagldabrauð til að æsa þorstann, og var þó bjórinn
svo gómþekkur, að hvergi hygg eg að jafnvel litlum drykkju-
manni mundi eins erfitt að vera bindindismaður og í Miinchen.
Eg hef aldrei séð eins drukkið; það hefði verið dálaglegur foss,
hefði sá bjór verið kominn í eina bunu, sem þar rann um
mannakverkar það kvöld, og sá þó lítt drykk á mönnum. En
bæversku bjórhjörtun, sem svo eru nefnd, bera því þó vitni,
að holt mundi ýmsum að drekka minna. Bjórþamb er víst
annars hvergi í heimi jafn stórkostlegt og á Þýzkalandi og er
talið að Þjóðverjar drekki fyrir um 3000 miljónir marka á ári,
eða hátt upp í 5 miljarðana frægu, sem þeir tóku í skatt af
'Frökkum. Er nú raunar í þessum 3000 miljónum talið alt
áfengi og eigi öl eitt, en mest munar um ölið. Þegar nú þess
•er gætt, að ágóðinn af öldrykkjunni lendir aðallega hjá ýmsum
auðugustu mönnum ríkisins — aðvera ölgerðarmaður þykir jafn-
vel enn þá vissari vegur til auðs en lyfsala — þá má nærri
geta að bindindismenn eiga við ramman reip að draga, og að
versta mótspyrnan kemur ekki frá þeim sem drekka, heldur frá
hinum sem brynna. Kemur þetta þó ennþá greinilegar fram
i Englandi, þar sem ölvararnir — þeir eru vanalega gerðir að
lávörðum þegar þeir eru orðnir nógu auðugir — eru engu síður
fjáðir en á Þýzkalandi, þó að ölið þeirra sé æði mikið verra.
Mér hefir varla litist betur á nokkra stótbæjarbúa sem eg
hef séð, en í Munchen, þrátt fyrir bjórþambið; glaðleg og góð-
leg andlit virtust þar fremur algeng. Og yfirleitt kom viljinn
til að flá útlendinginn hvergi nærri eins leiðinlega fram þar og
víða annarsstaðar, t. a. m. í Lundúnum og þó einkum í París,
og ærlegan málsverð má í Miinchen fá fyrir sanngjarnara verð
en í flestum ef ekki öllum öðrum stórborgum.