Skírnir - 01.01.1909, Síða 70

70
Kvenréttindahreyfingin í Ameríku.
vistum við hana um 45 ár. Eg hefi séð hana kvalda með
smámunalegustu ertingum, hædda og misskilda, rægða og
ofsótta. Eg hefi þekt konur, sem neituða að rétta henni
hönd sína til kveðju, en aldrei hefi eg orðið vör við, að
þykkjusvip brygði fyrir hjá henni. Og þegar eg hefi ör-
vænt og hugsað, að þessi stöðuga baráttu væri árangurs-
laus, að eins til að eyða tíma og kröftum, þá hefir hún
með hinni sterku trú sinni á mönnunum blásið mér nýjum
kjarki og nýrri trú í brjóst. -------Þegar eg lít yfir æfi
Susan B. Anthony, þá líki eg henni við dórisku súluna i
grísku byggingarlistinni: Svo óbrotin og tignarleg stend-
ur hún mér fyrir sjónum, laus við alt ytra skraut, sem
brautryðjandi þessarar einu miklu hugsjónar: Frelsi
kvenna«.
Um samvinnu og samband sitt við Susan B. Antony
segir Mrs. Stanton:
»Oft hefir það verið sagt af vinum okkar, að Miss
Anthony væri verndarengill minn, sem ætíð hvetti mig
til starfa, og án staðfestu hennar og þrautseigju hefði eg
aldrei unnið það lítið, sem eg hefi gert. A hinn bóginn
hefir verið sagt, að eg hafi smíðað þrumufieygana, sem
hún skaut út. Eg hefði ef til vill, eins og mörgum öðr-
um giftum konum hættir við, kafnað alveg í þröngsýnni
heimiliseigingirni, ef vinkona mín hefði ekki stöðugt fund-
ið ný verkefni handa mér. Þegar eg sá hina höfðinglegu
kvekarakonu koma gangandi heim að húsdyrunum með
úttroðna töskuna, þá vissi eg, að nú væri eitthvað á ferð-
inni, sem þyrfti að laga. Þegar við svo fórum að fara
ofan í töskuna, þá komu þar upp úrklippur úr blöðum
með fölskum biblíuskýringum, skýrslur um svívirðileg
málaferli til þess að sölsa eignir kvenna undir sig, úti-
lokun kvenna frá háskólunum, hálfgreidd vinnulaun
kvenna, alt saman meira en nóg til að snúa huga hvaða
konu sem væri frá sokkum og býtingum. Svo fórum við
að rita blaðagreinar, eða áskoranir, eða bréf til vina okk-
ar hingað og þangað, til að vekja áhuga kvennanna í
Ohio, Pensylvaníu eða Massachusetts, ellegar áskoranir til