Fjölnir - 01.01.1844, Qupperneq 49

49
5. Neyzla áfengra drykkja veikir afl og krapt allra
feirra hluta, er geta leitt oss til hins góða, og sýnir með
J>ví ljóslega, að hún er siðgæðinu gagnstæðileg, og að
enginn geti neytt áfengs drykkjar til muna, eða komið
öðrum til þess, án j)ess að traðka skyldum sínum.
Næst trúarbrögðunum, verndar oss ekkert eins kröpt.
uglega við lesti þessum og iðjusemi; hún er svo nauð-
synleg, að engum er auðið að gjöra væna menn úr börn-
um sínum, nema þau sjeu vanin við iðjusemi og starf-
semi. jþví finnum vjer einnig mjög mart, l)æði í sköpun-
arverkinu og í guðsörði, sem ætti að hvetja oss til
starfsemi og kveikja hjá oss löngun til hennar. En allar
Jessar hvatir mega sjer einskis hjá j)eim, er lagzt hafa í
drykkjuskap; Jteir eru og verða iðjuleysingjar, fátækling-
ar, lausungarmenn og mannlegu fjelagi til einberra Jyngsla.
I greifadæminu Washington (í Jórvíkur-ríki) voru 334
öreigar, og 290 af þeim fyrir drykkjuskap; f greifadæminu
Oneida 246 af 253, í greifadæminu Kumralandi (í Penn-
skógaríki) 48 af 50; í greifadæminu Baltimore (á Maríu-
landi) 1,059 af 1,134. Af j)eim 1,969 öreigum, er ýms
góðgjörðafjelög í Bandaríkjunum hjeldu 1/finu í, höfðu
1,790 steypt sjer í eymdir þessar með ofdrykkju, að sögn
sveitaforstjóranna. Hver getur efazt um, að allflestir
aumingja þessara hetðu orðið starfsamir, þjóðinni að
miklu gagni, og getað haft ofan af fyrir sjer og heimili
sínu, ef þeir hefðu ekki orðið drykkjumenn? Hver getur
efazt um, að neyzla áfengra drykkja sje siðgæðinu gagn-
stæðileg, þegar hún veldur j)Ví, að maðurinn verður með
öllu óhæfur til að fullnægja hinum helgustu skyldum
sínum, j). e. að vera starfsamur og ala önn ^yrir heimili
sínu?
6, Neyzla áfengra drykkja aptrar oss ekki einungis
frá að gjöra hið góöa, heldur og einnig leiðir oss til hins
illa. Margir j)eir, sem annars kostar mundu hafa sigrazt
á ástríðunum til að fremja einhvern glæp, lúta í lægra
4