Fjölnir - 01.01.1844, Qupperneq 69

69
Ijett verk, og aö fjelagskapur leiðir ekki til ófrelsis, nema
nienn vilji kalla þaö ófrelsi, að láta á móti girndum sinum
og tilhneigingum, og skuldbinda sig til þess, sem er gott
og sómasamlegt, sjálfum sjer til heilla og öðrum til góðrar
fyrirmyndar. Jiannig er bindindisfjelögunum varið; þau
leiða ekki að eins drykkjumenn á rjetta götu, heldur gjöra
þau og það, sem engu minna er í varið; f)au vernda hinn
unga og óreynda frá því að verða drykkjumaður, og hlífa
honum við öllum þeim óförum, sem af ofdrykkjunni leiða.
Jegar vjer lítum á alla þá óblessun og óhamingju, sem
drykkjuskapur hefur í andlegan og líkamlegan máta fyrir
hvert einstakt heimili og heilar sveitir, þá rennur oss
þetta svo mjög til rifja, að vjer þurfum alla stillingu við
að hafa, að rekja ekkð bölfun þessa út í yztu æsar. En
bæði er eitur þetta svo næmt, og læsir sig svo út í allar
taugar mannlegs lífs, að því verður ekki nógsamlega lýst,
hversu djúpt sem tekiö er í árinni, og líka viljum vjer
foröast allt það, er snerta kynni þannig kaun annara, að
þeir fyrir þá sök af mannlegum breisklcika fengju óbeit
og ýmugust á bindindinni sjálfri.
3>ó getum vjer ekki svo skilizt við þetta mál, að vjer
skorum ekki af alhuga á landa vora, gamla og unga,
karla og konur, að reisa allar þær skorður við drykkju-
skap, sem þeim er auðið, og stofna í því skyni bindindis-
fjelög, og verja öllu afli til að leiða þangað sem flesta, og
vonum vjer, að allir þeir, sem nokkra ást hafa á sjállúm
sjer og ættingjum sínum og vinum, eða láta sig nokkru
varða heill og hamingju ættjarðar vorrar, muni ekki leiða
þetta hjá sjer með þóttafullu afskiptaleysi, heldur veita
því slikt lið, sem þeir geta, því það er gott verk, sem
enginn mun iðrast, og vjer biðjum alla að gæta þess, að
það er ekki einungis syndsamlegt, að sá illgresinu sjálfur,
heldur er það líka mikill ábyrgðarhluti, ef menn vanrækja
að sá hinu góða sæði, þegar færi gefst. Verum nú