Fjölnir - 01.01.1844, Blaðsíða 67

07
skal hann sæta áminningu á fundi, en ef hann brýtur
frifija sinn, skal hann rækur úr fjelaginu, en eiga {)ó
apturkvænit að missiri Iiðnu.
Svona langt er nú komið sögunni; en [)aö er ósk og
von allra vor, sem komnir erum í þenna Ijelagskap, að
menn láti hjer ekki staöar nema. Hófsemdarfjelög eiga
ekki saman nema nafnið; [)egar ekki er annaö til tekið í
lögum þeirra, enn að menn skuli vera hófsamir í drykk,
drekka ekki svo á mönnum sjái, eða annað [>ví um likt,
eru þau til lítilla eða engra nota, eins og reynslan hefur
sýnt; því það, sem er óhóf í raun og veru, kalla margir
hóf, ekki sízt þeir, sem farnir eru að finna á sjer. Jíegar
skýrt er á kveöið í lögunum, hversu mikið drekka megi,
er allt undir því komið, að sem minnst sje til tekið, og
til lítils eru slík fjelög, nema þau ákveði svo lítinn skamt,
að enginn geti fundið á sjer, [)ó hann drekki [>að sem
mest er Ieyft. En þó mun sama raun á verða á íslandi
og í öðrum löndum , að ekkert megnar að stemma stigu
fyrir ofdrykkjunni, nema fullkomin bindindisfjelög, [>ar
sem öldungis er fyrir tekið, að menn neyti áfengra drykkja,
og vjer fáum aldrei fulltalið fyrir mönnum að stofna þess-
háttar fjelög. Iíyggjum vjer að bezt og skipulegast mundi
fara, og verða að mestu liði, ef þeim væri hagað á þann
hátt, að hver sókn væri fjelag út af fyrir sig, og einn
forstjóri í hverju fjelagi, og ein lög um land allt, svo
stutt og einföld og óbrotin, sem orðið gæti. Kemur oss
helzt í hug, að mæla fram með [)eim lögum, sem vjer
höfurn sett voru fjelagi, og gengur oss hvorki til þess
dramb eða dul, heldur hitt, að [>au Iög eru nú prentuð
og mörgum kunn orðin, og hvorki of hörð nje of lin að
vorri hyggju. í fjelögin ættu að ganga konur sem karlar,
eins og í Vesturheimi. Omissandi væri, að skýrsla væri
prentuð á hverju ári um ástand og vöxt bindindisfjelaganna,
og ætti forstjóri hvers fjelags að senda í [)á skýrslu að
5*