Fjölnir - 01.01.1844, Blaðsíða 110

110
UM ALJ>INGI.
“Nú hafa Islendingar fengið alþingi aptur”, segja menn.
Rjett er j:)a6. I>eir eiga af) þinga um |>að í Reykjavík,
svo enginn heyri, 19 jarðeigendur úr landinu og l hús-
eigandi úr Reykjavík og 6 konungkjörnir menn og Bar-
denfleth kammerherra, sem ekki kann íslenzku, og Melsteð
kammerráð, sem kann dönsku, hver ráð leggja eigi stjúrnar-
ráðunum í Kaupmannahöfn um landstjúrn út á Islandi;
og vjer Islendingar eigum að kalla jþingið alþingi. jþað
er ekki heldur illa til fallið. 5'ngið verður að sönnu ekki
mjög líkt {jví þingi, seni Islendingar kölluðu svo fyrir
öndverðu, allsherjar|)inginu við Oxará, {)ar sem þeir rjettu
lög sín í augsýn allrar þjúðarinnar og gjörðu nýmæli og
dæmdu dúma, og urðu við það betur menntir um flesta
hluti og stjórnsamari, enn menn voru á þeim öldum, þangað
til vjelar Noregskonunga og ofríki katúlskra klerka spilltu
lögunum og rengdu dúmana. En þetta þing, sem nú
skal halda, verður ekki heldur líkt því þingi, sem alþing
var kallað á átjándu öld, og ekki gjörði annað enn dæma
nokkra úbótamenn til hýöingar upp í dönsku, landinu til
enri minui nota, enn þú Danir sjálfir hefðu gjört það,
eins og nú er koniið. En samt sem áður er þú rjett að
kalla tulltrúaþing það, sem nú er stofnað, alþingi. Jú
ekki bæri annað til, ættu menn að gjöra það af þakk-
látsemi við koniingirin, sem einkum og sjer í lagi fal það
á hendur þeim hinum íslenzku embættismönnum, sem hann
haíði kjörið til ráðuneytis um þetta efni, að þeir skyldu
vandlega íliuga, hvort ekki niundi rjettast að nefna þingið
alþingi, og halda það á þingvelli, og Iaga sem mest
mætti eptir hinu forna þjúðarþingi íslendinga. Hefði
konungurinn ekki svo heinlínis hent mönnum á, hvað
þingið skyldi heita, er varla efi á, að nefndin í Reykjavík,