Ný félagsrit - 01.01.1871, Side 157

Klukkuljóð.
157
Litast dreyra,
Gl(5& <51íkri geislum dags,
Gnýr er a& heyra.
Stebjar þröng
Um strætagöng,
Reykjarský upp leggur löng,
Bjart upp þyrlast bál og livæsir,
Beint um húsarö& sig læsir,
Vindi frárra flugi& æsir;
Bálar lopt sem elds vi& ofna,
Asar svi&nir bresta og rofna,
Gátttrí' hrynja, gluggar skellast
Gráta börn, en mæ&ur hrellast,
Dýrin hljó&a
Und dýngjum gló&a;
Fólki& bjargar, ærist, æ&ir,
Eldskin dagbjart nátthúm glæ&ir,
Mann frá manni í hraustum hnappi,
Hart af kappi,
þeytast skjólur, bröttum bogum
Bunustrengir gjósa a& logum,
Æ&ir stormur a& me& flogum,
Vinur báls og þyss me& því
þegar skrælda korni& í,
Búrin loga, bani markar
Brátt í sperrum þurrum snarkar,
Rétt sem vo&aregin kunni
Hyrjarstorms í hvössum gný
Hau&ri sópa burt und ský,
Himingnæf me& eldfló&s unni,
Veldishá, —
Vonlaus þá