Eimreiðin - 01.07.1899, Qupperneq 36

15 6
Ottawa og hafa í bandi naut mörg, á ýmsri stærð og með ýmsum
litum. Þvi veitti hann sérstaka eftirtekt, að upp af hausnum á
hverju nauti blakti brezki fáninn á stöng. Og þó hann væri ekki
hjátrúarfullur, þá fanst honum draumur sá mundi þýða nokkuð;
mundu nautin tákna þingmenn á sambandsþingi, en að hann leiddi
þau; réð hann á þann hátt drauminn, að hann mundi verða stjórn-
arformaður. Réð hann nú af að bjóða sig fram til þings, og hitti
hina helztu stjórnarsinna í borginni að máli og skýrði þeim frá
áformi sinu. Hvort sem þeir ræddu það lengur eða skemur, þá
hétu þeir honum fylgi sínu, en hann kvaðst skyldu ábyrgjast öll
atkvæði landa sinna þeim megin, því þeir mundu fylgía s^r> hvaða
flokk sem hann tilheyrði. Var nú kallaður saman fundur í annað
sinn, til þess að koma sér saman um þingmannsefni, og var John-
son til nefndur. Að því búnu lagði hann af stað til Ottawa, til
þess að finna hina helztu menn í stjórninni að máli, og vita,
hvaða styrks hann rnætti vænta frá henni í baráttunni, því fáir ná
sæti í þingsalnum nema með miklum kostnaði og fyrirhöfn.
III.
Stjórnarbyggingarnar í Ottawa eru mjög reisulegar og tilkomu-
rniklar, og álitnar hinar vönduðustu stjórnarbyggingar í allri Am-
eríku. Arið 1860 var byrjað á byggingu þeirra, og þá var undir-
staðan lögð, og var þar viðstaddur erfðaprinz Breta og margt
stórmenni. Veggirnir eru hlaðnir úr gráum sandsteini, sem mikið
finst af skamt frá borginni. Þökin eru úr grænum og purpura-
litum steini, og margir turnar gnæfa við himin. Aðalbyggingin
er 500 fet á lengd, og í henni eru báðir þingsalirnir, og svo eru
tvær aðrar 375 fet á lengd hvor. Þær standa allar á hæð einni,
sem nefnd er stjórnarhæð. Utsýnið þaðan er fagurt og mikilfeng-
legt. Þaðan blasir við Ottawa-fljótið, og er það jafnaðarlega þakið
skipum, stórum og smáum. Hinum megin fljótsins sér ofan yfir
borgina Hull; þar eru stórar verksmiðjur, sem allar ganga af gufu-
afli, og vinna margar bæði nótt og dag. Bakvið borgina blasa við
hálsar og hæðir, og lengra burt sjást fjöll, sem í fjarska sýnast
hulin blárri reykjarmóðu.
Klukkan var 35 minútur yfir tíu þegar stjórnarformaðurinn
reif sig á fætur. Og þegar hann var búinn að drekka morgun-
kaffið, gekk hann niður á skrifstofu sína í stjórnarbyggingunni,