Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1899, Side 66

Eimreiðin - 01.07.1899, Side 66
ingu,« sagði einhver við sessunaut sinn. Skólapiltarnir heyrðu þetta og tóku viðbragð svo mikið, að gólfið bifaðist, og strunsuðu út i einni þvögu, og margir með þeim. Johnson gekk nú aftur fram á ræðupallinn. Hann var búinn að leggja frá sér hattinn, og ætlaði nú að tala upp úr sér. »Það lítur svo út sem hinir heiðruðu fundarmenn vilji ekki hlusta á mótstöðumann minn,« byrjaði hann. »Máske menn vilji heldur hlusta á mig. Eg vil þess vegna leyfa mér enn á ný að ávarpa yður með nokkrum orðum.« »Geti ég ekki fengið að tala hér fyrir skríl þeim, sem þér hafið keypt til þess að gera hér uppnám og háreysti, þá er engin ástæða fyrir menn að hlusta á yður, og vil ég því skora á alla mína menn að ganga af fundi,« sagði Mr. Moore, um leið og hann tók hatt sinn og gekk burt. Þegar menn sáu hann fara, kom los á marga, og menn tíndust smámsaman út á eftir, og síð- ast var Johnson einn eftir á ræðupallinum að tala yfir nærri tómu húsi. VIII. Tveim dögum síðar átti kosning að fara fram, og það er óhætt að segja, að þá tvo sólarhringa naut hvorugur kandídatinn svefns né hvíldar. Kosningadagurinn er (eða ætti að vera) einn af hinum alvar- legustu dögum, sem getur komið yfir frjálsa þjóð i frjálsu landi. Þann dag leggur stjórnin niður völdin. Þann dag hvílir stjórn landsins eingöngu á herðum þjóðarinnar, og með atkvæði sínu gefur hver einstaklingur úrskurð sinn um það, hvort ill eða góð stjórn eigi að vera í landinu um næsta kjörtímabil. En hér fór, sem enn þykir við brenna í Kanada, að fæstir gáfu því nokkurn gaum; það var aðeins eitt, sem fyrir þeim vakti; að hafa sem mest upp úr kosningunum — peninga, embætti, eða einhver hlunnindi, eða þá nokkur staup af víni, ef ekki annað. Oll skynsamleg yfirvegun var rekin á flótta. Stjórnmálarakk- arnir gengu um eins og grenjandi ljón og leituðu að þeim, er þeir fengju glapið; og á kjörstaðinn komu menn viti sínu fjær af víni og kosningaæsingum. Og nú var kosningadagurinn runninn upp. Það átti að kjósa á allmörgum stöðum í borginni, en hér verður aðeins drepið á
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.