Eimreiðin - 01.07.1899, Síða 72

192
»Auðvitað Mr. Johnson. Mrs. Kristjánsson bauð mér heirn
til sin til þess að drekka hjá sér kaffi, og sagði mér, að nafn mitt
stæði á kjörskránni og ég ætti að greiða atkvæði með honum, og
til þess er ég komin.«
»Hún ætti að skifta sér minna af kosningum en hún gerir.
Þér vitið ekki, kona góð, hvað þér eruð að gera. Þér stofnið
landinu og sjálfri yður í hættu með þvi að kjósa Johnson. Vitið
þér það?«
Nei, það vissi hún ekki.
»Ég skal skýra það betur fyrir yður. Þér vitið sjálf hvað
kaffið kostar. Johnson leggur toll á kaffið, svo að hann geti haft
það fyrir ekki neitt. Ef Robert Moore verður kosinn, afnemur
hann tollinn, og þá lækkar það í verði um helming.«
»Hvað segið þér? Er þetta þá satt?«
»Guðs heilagur sannleiki. Hugsið yður nú vel um, hvort
þér viljið heldur kjósa Johnson og fá fjögur pund fyrir dollarinn,
eða kjósa Moore og fá átta pund. Hugsið yður vel um, segi ég.
Það er ekki lítið spursmál, þetta, ekki aðeins fyrir ríkið, heldur
einnig fyrir okkur sjálf og börnin okkar.«
»Já, þetta er satt. Það vilja víst allir kristnir menn heldur
fá átta pund en fjögur fyrir dollarinn, og svo er fyrir mér. Ég
kýs þennan Móra, og þakka fyrir að þér komuð mér á rétta leið.
— — Svo ég fæ þá átta pund fyrir dollarinn hér eftir?«
»Já meira að segja undir eins og þér eruð búnar að kjósa,
skal ég gefa yður ávísun á átta pund af kaffi, og — farið þér nú
inn.«
»Guð blessi yður,« sagði hún og fór inn.
Nú var Grímur fjarri að leiðbeina konu þessari aftur í rétta
átt. Johnson tapaði atkvæði hennar. Þegar hún kom út aftur,
fékk agentinn henni skriflega ávisun á átta pund af kaffi, og kvaðst
hafa fengið fulla borgun fyrir það úr annari átt.
Klukkan fimm síðdegis skyldi loka kjörstaðnum. Allan daginn
var fólksstraumurinn jafnmikill, og þegar á leið daginn, fóru menn
að verða hræddir um, að fjölda margir mundu ekki komast að.
Þá tóku þeir Johnson og Grímur það til bragðs, að tefja fyrir öll-
um mönnum Róberts Moore, eins lengi og þeir gátu, með spurn-
ingum og svardögum. Aftur flýttu þeir fyrir sínum mönnum svo
sem mögulegt var. Þessi hlutdrægni varð svo augljós, að Moore
kvartaði við kjörstjóra.