Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1921, Side 9

Eimreiðin - 01.01.1921, Side 9
ElliRElUtNt DR. MATTHÍAS JOCHUMSSON 9 stórskornn og einkennilegu fólki, sem var eins og lifandi dæmi fornrar glæsimensku. Og á hinn bóginn lærði hann af sögunni að gera erfiljóð sín að meitluðum mannlýsing- um. En þau ljóð eru þó framar öllu barátta iifsins og kærleikans við dauðann. Dauðinn var hinn mikli óvinur, sem Matthías stóð öndverður gegn alla æfi, sem hafði sært hann sjálfan dýpsta sárinu, sem altaf var að hrifa burt einhvern sem hann vildi ekki missa, særa einhvern sem hann elskaði. Hann viidi ekki sitja hlutlaus, vildi hugga og líkna.og bjarga með lýsingum sinum frá gleymsku þvi sem hægt var að bjarga. Dauðinn var honum svo hugstæður, að hann sá hann allsstaðar. Það er ekki ein- ungis, að náttúran og mannvirkin dragi síður athygli hans að sér en mennirnir ug saga þeirra, heldur verða þau í ætt við dauðann og hann býst ósjálfrátt til varnar. Honum finst Hróarskeldu dómkirkja ætla að kviksetja sig, og hann hrópar: Gefið loft, gefið loft, gefið lifsandaloft, því eg lifi ekki i rotnandi gröf! Hafísinn verður »hundrað þúsund kumbla kirkjugarðura, sambr. »Dauðinn er lækur og lífið er strá«. Því er ekki furða þótt Dettifoss minni á dauðann. Hann kallar foss- inn Heljar-Bleik. Það ávarp er ekki valið út í bláinn, Hann hefir áður í kvæðinu talað um flyksufax. Það minn- ir á hest. En fossinn, sem er kembdur saman úr mó- rauðu jökulvatni og hvítleitri froðu, verður bleikleitur i sólskininu. Og bleikur hestur er einmitt gamalt draum- tákn dauðans í islenskri þjóðtrú. Kvæðið endar á þvi, að guðdómsgeislinn skin gegnum fossinn, friðarboginn ris upp af hamförum hans. En það er umhugsunin um barnstárin, sem leiðir skáldið til þessa sigurs. Alveg eins var það í lífi hans: mannúðin varð leiðin til trúarinnar. Mörgum verður starsýnast á það, að hann var trúmaður og trúarskáld, og um það má margt segja út af fyrir sig: hann er alinn upp í guðs- ótta, verður prestur, brýtur heilann um trú og vísindi, er lengst af veikur í rétttrúnaðinum. En alt þetta er í raun- inni aukaatriði. Trúin er með mörgu móti, bæði i orði og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.