Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1976, Síða 76

76
ÓLAFUR F. HJARTAR
í næsta mánuði yrkir hann ljóð, sem nefnist De norske barnenes
sang. Þar lætur hann þá von í ljós, að aftur komi það vor, er tak-
ast megi að sprengja fangabúðirnar og ekki verði barizt til einskis
fyrir ungu kynslóðina, sem á að taka við.
Dauðinn hjó skarð í vinalið Grieg-hjónanna, þegar Martin Linge
leikari féll í skyndiárás víkingasveitar á Máloy í Noregi 27. desem-
ber 1941. Linge hafði leikið hlutverk í tveimur þekktustu leikritum
Nordahls Grieg. Þá yrkir hann kvæðið Skuespiller kaptein Martin Linge.
Hér er birt eitt erindi úr því, sem dregur upp skýra mynd:
Hér varð Martin Linge að lokum
leiksins hetja og sló í gegn,
— meðtók þó af múgsins hálfu
meira kúlna- en blómaregn.
Og hann hafði, blóðgu brjósti,
birt við læti undurhvell
allt, sem liggur listamanni
leynt á hjarta, er tjaldið féll.
í bókinni Fáni Noregs lýsir Nordahl Grieg reynslu sinni af flugi og
flugmönnum. Hann helgar þeim kvæði, sem hann yrkir í febrúar
1942, Flygesoldaternes sang. Hann sér í flugi þeirra von um frelsið á
á ný.
Nordahl Grieg var Svíum sárreiður fyrir þá eftirgjöf þeirra við
nazista að veita þeim leyfi til að flytja hermenn, vopn og vistir um
Svíþjóð til Finnlands. Hann hafði í hyggju að skrifa hvassa grein
um afstöðu þeirra, en Gerd kom í veg fyrir það. I apríl yrkir hann
kvæðið Til Sverige. Kemur í kvæðinu skýrt í ljós, hvers vegna vík er
milli vina. Næsta kvæði hans tengist þessu, ort nokkru síðar, Til
norsk ungdöm som venter i Sverige. Margir landar hans höfðu leitað yfir
landamærin í þeirri trú, að þrátt fyrir langa bið skyldi eldur frelsis-
kyndilsins halda áfram að loga.
Leið Nordahls Grieg lá til íslands í júní 1942. Fyrstu kynni hans
af landinu voru frá Alþingishátíðinni 1930 sem fréttaritara Tidens Tegn.
Greinar, sem hann skrifaði um hátíðina, land og þjóð, vöktu athygli
Islendinga og jafnframt gleði. Hann skrifaði m. a.:
„Það var þetta stórkostlega þing þjóðar og lands, sem var hríf-
andi og ógleymanlegt . . . Lífið og landið runnu saman í eitt, mann-
fjöldinn og fjallshlíðin önduðu með sama eilífa andardrætti." —-
„Þannig verða fyrstu kynni af íslandi fyrir sérhvern Norðmann