Réttur - 01.07.1951, Qupperneq 72

216
RÉTTUR
leysis Noregs. Gramur í geði segir Churchill svo frá: „Röksemdir
utanríkisráðherrans varðandi hlutleysið voru sterkar og ég gat
ekki beitt mér. Ég sat þó við minn keip og fylgdi stefnumáli mínu
fram eftir föngum hvenær sem færi bauðst.“ Fleiri voru kvaddir
til ráða, og jafnframt var leitazt við að koma á framfæri við
blöðin umræðum um réttmæti slíkra aðgerða. Það sýndist örugg-
asta leiðin til þess að vekja ugg Þjóðverja og knýja þá til gagn-
ráðstafana.
Fyrsta vitneskjan um þessi mál, sem máli skiptir, í herteknum
þýzkum skjalasöfnum, er frá októberbyrjun, en þá vakti yfir-
foringi flotans, Raeder aðmíráll, máls á ótta sínum'við, að Norð-
menn opnuðu Englendingum hafnir sínar, og lét hann Hitler í
té skýrslu um þann herstöðulega hnekki, sem yrði samfara brezku
hernámi. Hann gaf einnig í skyn, að það kæmi þýzkum kafbáta-
hernaði að góðum notum, ef unnt reyndist með fulltingi Rússa að
„komast yfir herstöðvar á ströndum Noregs, — til dæmis í Nið-
arósi.“
Hitler tók þeirri hugmynd fálega. Hugur hans snerist einvörð-
ungu um undirbúning árásarinnar í vestri, sem neyða átti Frakka
til uppgjafar, og hann vildi ekki láta ginna sig til annarra herfara
og dreifa því herafla sínum.
Ný og miklu öflugri áeggjan reyndist báðum aðilum innrás
Rússa í Finnland í lok nóvember.
Orsakir árásarinnar eiga rætur sínar að rekja til þess kapps,
sem Ráðstjórnin lagði á að treysta varnir Eystrasaltsstranda sinna
gegn framtíðarógnun af hendi Hitlers griðabróður síns um stund-
arsakir. Árás Rússa vakti sterka andúðaröldu í Bretlandi og heita
ósk um að koma Finnlandi til hjálpar í varnarstríði þess. Jafn-
framt því kom Churchill auga á nýja aðstöðu til að koma Þýzka-
landi í opna skjöldu undir því yfirskini, að verið væri að koma
Finnum til hjálpar. í frásögn sinni frá þessum atburði ritar hann
hiklaust: „Ég fagnaði þessum nýja hagstæða byr, sem tækifæri
til þess að vinna þá herstöðulegu yfirburði að geta skorið á að-
dráttarleið járngrýtisins til Þýzkalands, en það var því lífsnauð-
synlegt."
✓