Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1897, Blaðsíða 31

25
verða öllu mannfjelaginu í heild til óumræðilegrar blessun-
ar um aldur og æfi. En það að stuðla til fjársafns á fáar
hendur, sem er átumein þjóðanna og núverandi mesta
bölvun mannkynsins, er allsendis ósamboðið verzlunarsam-
tökum vorum.
Af því þess hefur verið farið á leit við mig af mönn-
um, sem tekið hafa þátt í stjórn pöntunarfjelaga, að jeg
gæfi þeim leiðbeiningu um reikningsfærslu og annað fyrir-
komulag við söfnun stofnfjár og af því þetta hefur orðið
í undandrætti fyrir mjer, þvert á móti vilja minum, enda
þótt jeg búist við, að margur muni til þess færari, þá ætla
jeg nú eigi að síður að leysa hendur mínar með því að
greina frá, hvernig þetta hefur verið haft þéssi árin
og þótt „full vel fara“.
Fyrst hefur hverjum deildarstjóra verið gjört að skyldu
að senda reikningshaldara sjóðsins nákvæma skýrslu um
verzlun hvers einstaks deildunga hans, og hefur deildar-
stjórum verið ætlað að hafa form það, sem hjer er aptan
við undir nr. 1. Skýrslur þessar eiga að vera komnar til
reikningshaldara um sama leyti og aðalfundur fjelagsins er
haldinn. Þegar þær eru komnar, er fyrsta verk reikn-
ingshaldara að athuga, hvort tölurnar eru rjett lagðar
saman og hvort aðalupphæðin er sú sama sem á að vera,
sje það ekki, leiðrjettir hann skekkjuna eða lætur deildar-
stjóra gjöra það. Þó að einstakar upphæðir í skýrslunni
sjeu ekki rjettar (ein of lág, önnur of há), þá er það á
ábyrgð deildarstjóra en ekki reikningshaldara og verður
því ekki leiðrjett af honum.
Reikningshaldari hefur tvær bækur auk nafnalista,
er jeg kalla skyrslubök og höfub'bók. í skýrslubókina er
sett ein samanhangandi skýrsla, eins og sjá má af forminu
nr. 2, og er hún einkum til þess að sjá nákvæmlega upp-
hæð sjóðsins á hverju ári og til þess að geta orðið var við
hverja reikningsskekkju, hvað lítil sem er, en sem mjög
torvelt er að sjá af höfuðbókinni einni. í skýrslu þessari
er ekkert mannsnafn, en í stað nafna er blaðsíðutala hvers