Andvari

Árgangur

Andvari - 01.10.1962, Blaðsíða 21

Andvari - 01.10.1962, Blaðsíða 21
ANDVARI KRAFTAVHRKIÐ I OLOVO 259 stúlkan rétti allt í einu úr sér, sem hún hafði aldrei áður gert, lét handleggina, sem þær höfðu haldið um, falla niður með síðunum og gekk hægt, ennþá dálítið álút, og óstöðug eins og lítið barn. Hún breiddi út faðminn. Á þunnri, votri nærskyrtunni sást rnóta fyrir dökkum, roðnandi vörtum á litlu brjóstunum. Llndir þungum bránum glampaði á tár. Allt í einu gliðnuðu þykkar varirnar í óvæntu brosi, sljóu og munúðlegu. Hún lyfti höfði, og með sjónir festar á Ijósgeislanum hrópaði hún allt í einu óvenjulega skærri og sterkri rödd: — Það er liann, — hann kemur í skýjunum. Jesús! Jesús! O — ó! Það var eitthvað óttablandið og hátíðlcgt í þessari rödd. Allar konurnar lutu höfði fyrir henni. Enginn þorði að líta upp á veiku stúlkuna eða sýn þá, sem henni bar fyrir augu, en allar fundu til hennar uppi yfir sér. Sumar tóku að biðjast fyrir upphátt; öðrum varð svo mikið um, að bænir þeirra urðu að gráti og háum stunurn. Þær heyrðust berja sér á vot brjóstin; og þetta voru óvenjuleg og undarleg hljóð, sem einungis gefur að heyra, þegar fólk er lémagna af sársauka eða gleði og gleymir að gæta sín og gleymir feinmi sinni. Klingjandi bergmálið magnaði raddirnar og teygði þær, og allt blandaðist niðinum af vatn- inu, sem fossaði niður jafnt og þétt. Sú eina, sem ekki laut höfði, var gamla konan, frú Bademlic. Hún steig upp á annað þrepið, þar sem vatnið náði henni aðeins í ökkla, og þaðan horfði hún rannsakandi, eftirvæntingarfull og ströng í bragði á dóttur sína, hreyfingar hennar og þetta nýstárlega bros á andliti hennar. Og allt í einu ýtti hún mág- konu sinni til hliðar, gekk til stúlkunnar, tók annarri hendi um mitti hennar og hinni undir hnésbæturnar, og hún bar hana upp í herbergið, þar sem fötin voru geymd, stórstíg og reiðileg í fasi, eins og hún væri að fela einhverja svívirðu. Hér var rökkur og kyrrð. Hún lagði bamið niður og litaðist um. Það fór titringur um líkama litlu stúlkunnar við þessa snöggu breytingu, og hún lá enn á ný í hnipri á miðju gólfinu; en á andliti hennar var ennþá þetta munúðar- fulla, seyrða og breiða bros. Frá baðsalnum bárust til þeirra bænir og hróp yfir þessari dásamlegu lækn- ingu. Gamla konan stóð grafkyrr og hnipin, alvörugefnari og þungbúnari en hún var vön. Hún skildi það eitt, að þetta var bros föðurins, og allt var unnið fyrir gýg. Svo virtist sem hún yrði að flýta sér hvað aftók að snúa baki við heiminum og verða ein með Guðsmóður, sem hún átti nú eftir að gera upp sakir við, og hún sneri sér út í dimmasta hornið og hvíslaði másandi og snöggt: — Taktu hana! Taktu hana! Þessi orð endurtók hún nokkrum sinnum, og leit ekki einu sinni við stúlkunni, sem lá titrandi fyrir fótum hennar. Andrés Björnsson þýddi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.