Andvari - 01.10.1962, Qupperneq 43

ANÐVARI
BRÉF VERÐANDI-MANNA TIL HANNESAR HAFSTEINS
281
dæmdur í 50 kr. sekt til landssjóðs, 15
kr. í málskostnað. Svo var og bæði „ósann-
indamaður" hjá Jóni og þjófnaðarorðið
hjá Valdemar dæmt dautt og ómerkt.
Aptur varð eg að hætta við málið gegn
Jóni út úr þjófnaðarorðinu í Þjóðólfi,
vegna allra eiðanna. Það þótti mér leitt,
en annað var ekki hægt úr að ráða, því
annars hefði Jón að líkindum orðið frí-
kenndur og það var verra.
Enn á eg í einu óloknu máli við Jón,
einu við rektor og einu við Valdimar
Ásmundsson.
Þú getur því nærri hvort eg muni hafa
fengið nokkuð otium til að skrifa nóvellu.
Það er svo langt frá!
Eg vildi eg væri kominn héðan burt,
langt, langt, þó ekki væri nema mánaðar-
tíma. Þá skyldi eg yrkja eitthvað. Maður
þreytist fljótt, þegar mótstöðumennirnir
kasta aldrei nema skít.
Eg sendi þér ,,Suðra“. Bráðum kemur
í honum kritik yfir Steingrímskvæði, og
fleiri ný literær pródukt.
Gleðilegt nýjár og gleðileg jól!
Fyrirgefðu þetta ónýta hréf, eg skal
skrifa betur næst.
Þinn
Gestur Pálsson.
Mér verða fjarskadýr blaðakaup. Mundi
ekki vera hægt að koma því svo fyrir, að
eg fengi Morgenbladet1) gegn Suðra. Þó
eg borgaði porto á Morgunblaðinu en
fengi ekki borgaða porto á Suðra, þá gengi
eg fús inn á skiptin. Eg tók um daginn
grein Brandesar um Turgenjev og sneri
henni á íslenzku í Suðra, en þorði ekki
að setja neitt nafn við, því greinin var 10
sinnum stytt og sumu bætt inn í, en
mörgu sleppt úr. Gæti maður ekki stungið
því að redaktion Morgunblaðsins, að mitt
blað væri það sem bezt repræsenteraði
1) Aðal vinstri-blaðið í Danmiirku.
stefnu Morgunblaðsins hér á landi, hvort
sern litið er til útlendra frétta, eða til
realisma í poésí? Vildir þú takast þetta
á hendur fyrir mig, þá væri mér mikil
peningaleg þökk á því, en viljir þú ekki
gera það, þá skal eg að engu leyti mis-
virða það við þig, því aðalatriðið er, að
eg vil hafa allt ærlegt og þykistu ekki
geta mælt fram með Suðra fremur öðr-
um íslenzkum blöðum við Morgunblaðs-
redaktionina, þá leysi eg þig alveg undan
þessum vanda, því vel getur verið, að þú
hafir annað álit á Suðra en eg eða finn-
ist ekki mín stefna rétt, eða skoðir hana
á annan hátt en eg. Þetta er allt mál,
sem er komið undir personligt skjön, og
eg er alltof mikill individualisti til þess
ekki að fallast á það, ef þú hefur eitt-
hvað móti því að takast þetta á hendur.
Væri svo, að þú vildir takast þetta á
hendur, væri mér ógnmikil þökk á, að
fá að vita annaðhvort með næstu ferð.
Nú er klukkan orðin 4 um nótt. Eg
sit, vinur, og hef setið við að skrifa nauð-
synleg bréf með austanpósti, vestanpósti
og póstskipi síðan í gærkvöldi. Á morgun
þarf eg nefnilega upp á amtskontór kl.
9. Þú verður að fyrirgefa þó eg skrifi
illa, eg er að flýta mér; eg er líka hálf-
skjálfhentur því eg fór á fætur kl. 6 í
morgun, skrifaði fyrir mig til kl. 9, fór
upp á kontor, skrifaði þar til 7 e. m. og
hef setið heima við prívatbréfaskriftir
síðan.
Þú heldur náttúrlega, vinur, að eg sé
annaðhvort hálfvitlaus á la Glosi1) út úr
þessu öllu saman, eða láti það sem vind
mér um eyrun þjóta. En hvorugt er til-
fellið. Eg er alveg rólegur ytra hvað
sem á gengur, hvort eg er dæmdur með
þjófnaðarorði eða ekki. En enginn veit
hvað eg finn til eða hvað sárt eg finn
1) Viðurnefni á Guðniuncli Þorlákssyni,
magister i norrænu.