Andvari - 01.10.1962, Qupperneq 47

ANDVARI
BRÉF VFRÐANDI-MANNA TIL IIANNESAR HAFSTEINS
285
4/3 80.
Almennar frjettir færð þú náttúrlega
í blöðunum, svo sem um banatilræði við
Alex. Rússakeisara. Ljótir eru Nihilist-
arnir í Rússlandi, að sprcngja upp mat-
salinn í vetrarhöllinni, og bágt á keisara-
kindin, að mega aldrei um frjálst höfuð
strjúka, og verða ávallt [að] búast við
skotum eða öðrum skelfilegum dauðdaga.
Af oss löndum hér í Höfn er fátt að
frjetta, við lifum við þetta gamla, alltaf
íjelausir en þó aldrei matlausir. Það er
satt, jeg þakka þjer ástsamlega fyrir allar
fjárheimtur, og kvitta hjermeð fyrir þær
59 krónur, sem jeg hef meðtekið frá þjer,
og sem er meira fje, en mjer nokkru sinni
datt í hug að þú gætir skrapað saman
fyrir skruddur mínar og hjá skuldunaut-
um. Við sleppum Einari. Hvað á jeg að
gjöra við bókaskápinn minn heima? Getur
þú ekki selt hann fyrir eitthvað. En svo
jcg snúi mjer aptur að löndum, þá er
það af oss að segja, að vjer hjeldum
dansleik mikinn þann 27/2, sama dag
sem póstskipið kom hingað, dansleikur-
inn stóð í Kuckers restauration francaise
í Hufuðvarðar [sic] götu, rjett við Kongs-
ins nýjatorg, hófst kl. 7 og endaði kl. 2.
Þar voru 42 íslendingar, karlar og konur,
saman komnir, skemtun ágæt, húsrúm
dágott, það var þar, sem vani er að halda
íslendingafjelag á hverju laugardags
kveldi. Bróðir og systir Niels Finsen voru
með, systir Niels er lagleg og fjörug
stúlka. Sumar íslenzkar rneyjar voru í
skautbúningi, svo sem Laufey, systir Þór-
halls.1) Jeg bauð Sigríði Helgadóttur,
hún hefur aðalumsjón yfir fæði sjúkl-
inga á kgl. Friðriksspítalanum, er lag-
legur kvenmaður, og skörungur mikill.
Þar eð jeg var á balli hjá frú Rée á
þriðjudagskveldið, gat jeg ekkert skrifað
í gær fyrir leti, annars skemmti jeg mjer
þar ágætl. saman við ofursta, og yndis-
legar hefðarmeyjar, kjaptaði von úr viti,
og dansaði mig dauðþreyttan, jeg á því
eptir öll brjef óritin og kemst sjálfsagt í
skömm með þau eins og vant er. Þess
vegna læt jeg hjer við lenda í þetta sinn,
bið að heilsa þeim, sem jeg get ekki
skrifað, og kveð þig með kossi.
Þinn elskandi vinur
Bertel Þorleifsson.
Sigríður Helgadóttir — sem átti eftir að
koma mikið við sögu Bertels — var á þessu
ári 35 ára gömul; hafði komið 19 ára til
Hafnar. Hún hafði um langan aldur reikn-
ingshald Friðriksspítala eins og Bertel segir.
,,Hjá íslendingum í Höfn var hún í mesta
áliti. Margir þeirra álitu hana merkustu
íslenzka konu þar í bæ . . . Það myndaðist
hirð í kringum hana, því hin gestrisnasta
var hún, og almennt virt.“ (Indriði Einars-
son: Menn og listir). Hún var i miklu vin-
fengi við margt hefðarfólk í Höfn, og lík-
legt að hún hafi komið Bertel í kynni við
fjölskyldur af þeim stigum. Hún giftist
ekki, flutti til Reykjavíkur 1905, dó þar
1927.
Haustið 1880 kemur Hannes Hafstein
til Hafnar. Bertel er boðinn um jólin til
Odense af vini, sem heitir Theodór; virðist
hafa verið þar áður, og þá kynnzt systur
Theodórs, sem hann nefnir Telse og Telia,
og hefur skrifazt á við.
P.t. Odense 31/12 — 80.
Kæri vinur.
Jeg er fyrir löngu kominn til Öðins-
eyjar, eins og þú getur ímyndað þjer, en
hef hingað til ekki haft næði til að skrifa.
Frá ferðinni er fátt að segja, vor för var
klaklaus heim til meyja, og er við kom-
um þangað, þar, þægilegt allt sem fyrr-
um var. Theodór kom mjer í kynningu
við elzta bróður þeirra á járnbrautarstöðv-
unum, hann kom þangað til að taka í mót
okkur, jeg hef ekki sjeð hann fyrr þar
eð hann hefur verið suður í Kíl [sic],
1) Bjarnarsonar, síðar biskups.