Andvari - 01.01.1956, Qupperneq 65

ANDVAHI
Svipmyndir úr lífi Þorláks O. Johnson
61
hún ekki ábatasöm og um veturinn 1861—62 fórst skonnorta sú,
er hann hafði keypt til íslandsferðar sumarið áður, og vildi hann
ekki leggja í þ ann kostnað að kaupa annað skip. í þann mund,
sem líður að kauptíð á Islandi 1862, eða 7. júní, segir Þorlákur:
„Mér líður vel, lof sé guði, en ekki get ég neitað því, ósköp
hugsa ég nú heim um þetta leyti, það er líka rétt um þann
tima, að blessuð verzlunin er að byrja, og oft er það nú á nóttum,
að mig dreymir, að ég er að verzla á Borðeyri. Ég lifi nú í von-
mni til næsta árs, enda spara ég nú ekki í hréfum mínum að
hvetja stórbændur þar nyrðra að sýna í verkinu, að þeir vilji
úð enska verzlunin kornist á. Sér í lagi hef ég ámálgað við
Asgeir á Þingeyrum og fleiri að senda mér í haust beiðni upp á
harm næsta sumar. Ég hef fengið hréf frá þeim mörgum þar,
°g segja þeir allir, að þeir ætli og vilji styrkja að því með öllu
moti, að enska verzlunin komist á, svo ég hef góða von um, að
það takist betur næsta ár“.
Síðar komst Þorlákur að því, að Clausen hafði ritað Peacock
hréf, fremur en annar danskur íslandskaupmaður, og gert mikið
Ur því, að Þorlákur hefði hagað sér eins og vitlaus strákur á
Borðeyri sumarið 1861 með því að hækka prísa á ísl. vöru, og
júfnframt látið orð að því liggja við Peacock, að lítill fengur
Væri að því að slægjast eftir verzlun við íslendinga.
í ársbyrjun 1863 fór Þorlákur úr vistinni hjá Peacock og
hefur nú ráðið sig í West Hartlepool, „þó mér væri ekkert geð-
felldara," segir hann, „en að geta kornið heim sem lausakaup-
maður og hringlað dálítið við þá dönsku." Hann segist hafa rætt
mikið við Peacock um íslands verzlun og sýnt honum frarn á
með ljósum rökurn, hversu hinir banvænu dönsku kaupmenn
steðu með öllu leyfilegu og óleyfilegu ráði móti því, að enskir
settu sig niður á íslandi. „Sumt fólk heima er svo heimskt, að
það þykist ekki hafa séð nein áhrif af frjálsri verzlun enn. Það
Cl' nú þvert á móti, því ég vona, og ég er viss um það, að eftir
100 ár verða Danir, sem vel fer, búnir að missa allan kraftinn
Ur verzluninni. Ef ég væri eins ríkur og enskur Lord, þá skyldu