Andvari - 01.01.1956, Qupperneq 67

andvari
Svipmyndir úr lífi Þorláks O. Johnson
63
hvemig fjárverzluninni yrði bezt fyrir komið. En jafnframt gerðu
þeir drög að stofnun svonefnds þjóðfrelsissjóðs og var ákveðið,
að Þorlákur ynni þeirri hugmynd fylgi heima á Islandi, þá er
hann ferðaðist þar um næsta sumar. — Þegar Þorlákur var aftur
korninn til Englands frá Höfn, ritar hann Jóni: „Ég vildi bara
óska ég væri orðinn eins ríkur og Peabody — þá skyldi ég verða
fyrstur til að slá laglega í sjóðinn."
Þorlákur dvaldist nú skamma hríð í Englandi, en hraðaði
för til Islands til þess að undirbúa fjárkaupin. Sté hann á land
í Reykjavík 6. maí. Samskipa Þorláki til íslands var Sveinbjörn
Jakobsen kaupmaður. Vildi hann allt vita um ferðir Þorláks,
en hafði þau ein tíðindi af honum, að hann væri í orlofi, og
ætlaði að heimsækja föður sinn. „Þá graduleraði Jakobsen mér
mikið“, segir Þorlákur, „að ég væri hættur alveg að hugsa um
verzlun á Islandi, því það væri ekki ómaksins vert.“ í Reykjavík
ræddi Þorlákur einkum við Magnús í Bráðræði, afa Magnúsar
Sigurðssonar bankastjóra, en hann var þá þingmaður Reykvík-
inga. Lagði hann Þorláki góð ráð og ritaði bréf með honum til
Asgeirs á Þingeyrum. Meðan Þorlákur dvaldist í Reykjavík, lét
hann Einar Þórðarson prenta 25 eintök af greinargerð Jóns fyrir
þjóðfrelsissjóðinn. Dauft þótti Þorláki í Reykjavík, menn kveifar-
legir og óhraustir. Þó eygði hann þar einn geisla, er honurn þótti
stafa bjarma af. En um það farast honum svo orð:
„Matthías Jochumsson skáld hefur nýlega snúið á íslenzku
Friðþjófssögu, og er hún komin á prent. Formálinn þykir mér
agætur, því hann er skrifaður með fjöri og á móti þessurn ein-
trjánings rómantíska anda, sem er í skólanum."
Úr Reykjavík hélt Þorlákur vestur og kom að Stað á hvíta-
sunnudagsnótt, eftir að hafa verið veðurtepptur hjá Sturlaugi
gamla í Rauðseyjum í þrjá daga. Um heimkomu sína segir hann:
>.Eg guðaði þar á glugga, og sagði að hér væri kominn grosseri
frá Englandi, er beiddi um næturgistingu, og var svo loksins
lokið upp, en faðir minn og móðir mín vissu ekkert af fyrr en
eg var kominn að rúminu þeirra." Á annan í livítasunnu var
5