Andvari - 01.01.1956, Side 109

ANDVARI
í varplandi
105
hreiðrin, taka eggin varlega upp, skyggna þau og þurrka af þeim
óhreinindin, því oft drítur kollan í hreiðrið um leið og hún
flýgur af því. Síðan er dúninum lyft upp frá hreiðurhotninum.
Sé hreiðrið blautt, er þurrt þang eða gras látið í botn þess undir
dúninn. Ef egg og dúnn eru tekin frá kollunni, er það gert um
leið og þessi aðför er gerð að hreiðrinu. En eggjatakan er lítil. —
Eitt egg af þremur í hreiðri, sé kollan ekki fullorpin. Eitt af fimm
og eitt af sjö eggjum í hreiðri, séu þau ný. Annars ekkert. Ofrjó
egg eru að sjálfsögðu fjarlægð úr hreiðrinu, jafnótt og þeirra
verður vart. Lítil dúnvisk er tekin úr hreiðrinu um leið og farið
er í það, sé kollan búin að reyta sig að ráði. — En þó eggjatakan
sé lítil allan varptímann, og dúntekjan í fyrstu leitunum, þá smá-
hækkar þó í fötunni og dúnpokinn vex, því hreiðrin eru mörg.
Þegar þetta hefur verið gert, er húið sem kyrfilegast um hreiðrið,
dúnninn breiddur yfir eggin og gengið svo vel frá öllu sem
verða má. Síðan eru næsta hreiðri gerð sönru skil, og svo koll
af kolli.
Þetta er eins konar hjúkrunarstarf, ckki sízt þegar líða fer á
varptímann, og þannig getur staðið á í hreiðrinu, að lítið nef
gægist út úr hörðum skurni, eða blautir ungar veltist um í vatn-
sósa og köldu bóli. — Konum fara því leitir venjulega betur úr
hendi en körlurn.
Stundum flýgur kollan út á sjó, meðan gert er að hreiðrinu,
°g er þá umsetin af ótal blikum, sem sveimað liafa einir og konu-
lausir við eyjarnar, en vilja nú ólmir auðsýna henni blíðu sína,
meðan hún á í þessuin hrakningum. Karlar eru alls staðar sama
smnis. En frúin er ekki gripin af hverjum sem vill, og lendir því
°Þ í ryskingum. Og endirinn verður oftast sá, að hún heldur
ah fullu heiðri sínum og labbar hnakkakert nteð sínurn eigin-
^nanni, eða þá ein, heim á hreiðrið sitt aftur. Það er þó tíðara,
að hún hætti sér ekki út á sjó, heldur flögri spölkorn frá hreiðr-
•nu og horfi þaðan velþóknunaraugum á aðfarir leitarmannsins.
Setjist síðan á það aftur, án minnstu geðbrigða, þegar maðurinn
^efur vikið spölkorn frá. Sumar kollur kunna aðgerðum leitar-