Menntamál - 01.12.1954, Side 116

150
MENNTAMÁL
stundum yrði fækkað í greininni. Sá ótti sé raunar ástæðulaus, því
að móðurmálið hljóti ávallt að vera aðalgrein í öllum bekkjum, hvað
sem prófum líði, enda muni engum hafa komið til hugar að leggja
niður stílagerð á prófum. Hann telur einnig, að kröfur á munnleg-
um prófum hafi, sem betur fari, næsta lítil áhrif á móðurmáls-
kennsluna. „Það gerónýtir próf, ef ekki er neinn kostur að mæla með
því það starf, sem unnið var á skólaárinu, og þann árangur, sem náð-
ist. Slíkt próf er gagnslaust, þegar bezt lætur, en villandi, þegar verst
fellur. Þar við bætist enn, að þessi gildislausi verknaður getur orðið
dragbítur á þarfar tilraunir, einkum hjá ungum kennurum, sem taka
prófin hátiðlega.“
Greininni lýkur með þessum orðum: „Sérhver tiltæk takmörkun á
þessari dellu (þ. e. prófum) mun verða spor í rétta átt.“
Orla Lundbo yfirkennari ræðir um þörfina á því að glæða áhuga
á góðuni bókum. Gerir höfundur fyrst stutta grein fyrir eintakafjölda
alþýðlegra skemmtirita, sem flest eru af þynnra tagi. En eintakafjöldi
ýmissa þessara rita er geysimikill. Hins vegar eiga útgefendur góðra
bóka erfitt uppdráttar. Móðurmálskennara er skylt að vinna að því
að glæða skilning á góðum bókum. Höfundur telur, að kennara sé
því auðveldara að gera það sem hann er frjálsari af prófkröfum. Um
kennslu í bókmenntum segir í niðurlagsorðum:
„Við skulum fella niður prófin og reyna, hvernig það gefst. Við
skulum safna nýrri reynslu. Hinu laginu höfum við þegar kynnzt, og
það var ekki með öllu illt og ekki heldur með öllu gott. Námsgrein-
in sjálf er svo frjóvgandi og auðug, að við getum vart orðið fyrir von-
brigðum."
Caren Margreta Carstens lektor ræðir um að fella niður próf í
mannkynssögu. Hún bendir á, að það sé dálítið vafasamt að ræða
Jjessi efni nú (og á Jjar við Danmörk), Jjví að ekki sé enn séð, hverjar
ályktanir megi draga af þeim tilraunum, er gerðar hafa verið með
frjálsari kennsluhætti í kennaraskólunum dönsku á undanförnum
árum. Kostir ársprófa séu augljósir m. a. sem endurskoðun á árs-
einkunn og til Jjess að nemandinn fjalli um námsgrein í heild sinni
og glöggvi sig á meginatriðum. Þetta eigi við um mannkynssögu ekki
síður en liverja grein aðra. Reynslan verður að skera úr Jjví, hvort nýir
kennarar hafa náð valdi á kennsluaðferðum, er taka gömlu aðferð-
unum fram, ef próf eru felld niður. En það skiptir máli öðru frem-
ur, að þekking nemanda sé lifandi, en ekki dauð, hvort sem hún
fæst með prófi eða án prófs.
í niðurlagi á hugleiðingum um að fella niður próf í mannkyns-
sögu segir Alfred Jeppesen yfirkennari:
„Ef svo skyldi fara, að próf yrðu felld niður að öllu leyti eða í ein-