Menntamál - 01.04.1967, Blaðsíða 63

MENNTAMÁL
57
hafin könnun á lélegri skólasókn og orsökum hennar. Á
síðasta skólaári bárust skrifstofunni tilkynningar um 145
börn af þessum sökum. Meðal þeirra voru fáein geðveik
eða taugaveikluð börn, sem þörfnuðust meðferðar eða sér-
kennslu. Einnig nemendur í II. bekk unglingaskóla, sem
komnir voru í vinnu og vildu ógjarnan sleppa möguleik-
anurn til tekjuöflunar.
Af reynslu þessa eftirlitsstarfs og reynslu sálfræðideildar
virðist mega álykta, að vanhirti hópurinn telji um 1%
skólabarna. Sé með öðrum orðum álíka stór og hópur van-
vitanna, eða rösklega 300 börn hér á landi.
Hvernig má svo úr þessu bæta?
Ég býst við, að skipulegra og strangara eftirlit með sk(')la-
sókn og afskipti af heimilum þessara barna geti haft ein-
hver áhrif á sum þeirra. Nauðsynlegt er að reka heima-
vistarskóla fyrir nokkur börn, einkum þau, sem þurfa
tímabundinnar, frekar en varanlegrar, uppeldismeðferðar
eða umhverfisbreytingar, en vonir eru til að geti framvegis
búið á beimilum sínum.
Mikilvægasta aðgerðin er þó efling barnaverndarstarfs í
landinu. Ef Joað er í lagi ætti að vera hægt að finna fyrir
skólaaldur fleiri þeirra barna, sem búa við algerlega óbæf-
ar aðstæður, og koma þeim í varanlegt fóstur.
Barneignir fólks, sem haldið er varanlegum ágöllum:
fávitahætti, geðveiki o. fl., er gerir það algerlega ófært til
að annast afkvæmi sín, er stórt ])jcVðíélagslegt vandamál,
sem mætti að einhverju leyti fyrirbyggja, það væri jró lrek-
ar í verkahring barnaverndar en skólanna að sinna Jressu
vandamáli.
Ég vil næst minnast á lestrarerfiðleika. Jafnan er jtað
nokkur hópur nemenda, sem nær ekki fullnægjandi ár-
angri við lestrarnám 3 fyrstu árin, sem ætluð eru til Jressa
fyrst og fremst. Nauðsynlegt er, að nemandi sé orðinn all-
vel lesandi og geti lesið námsbækur, þegar hann fer í 10
ára bekk. Ég held, að einkunn rúmlega 5 í lestri verði að