Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Síða 48

46
lijá Ingibjörgu, því hún væri göfug kona. Því hafa
þær átt vel saman, er liið sama mátti segja um Sig-
rúnu, að hún var göfug kona. En fyrir það fór hún
ekki til Ingibjargar fyr en undir hið síðasta takmark,
að Karvel vildi helzt fara til Halldórs og lifa hjá
honum síðustu stundir æfinnar. En Sigrún var hon-
um ung gefin og vildi ekki við hann skilja. Kvaðst
hún jafnan hafa ráðið hjá honum því sem hún
vildi, án nokkurs ágreinings. Og nú ákvað hún að
hann skyldi ráða. — Þannig héldu hin góðu og göf-
ugu hjón sitt gullbrúðkaup. Það fór ekki hátt um
það, en það var h'ka veglegt. Þau létu aldrei mik-
ið á sér bera. En höfðu það við sig í svipsmóti, er
bauð af sér góðan þokka. — Sigrún var fríðleiks-
kona og sómdi sér vel í allri sinni framkomu. En
Karvel var hinn hetjulegasti maður á velli, hraust-
menni að burðum, svo bar af flestum og eftir því
var hann glíminn. Verklaginn var hann og verk-
drjúgur. Hann skrifaði svo fagra og skíra rithönd
að snild var, og skeikaði ekki með þá list frarn að
níræðis aldri. Svo sagði gamall maður, er þekti
hann heima, frá fyrstu tíð, að betur hafi hann þótt
að sér í reikningi en margur lærður, þó vel þætti
vera. Fékst hann mikið við barnakenslu á vetrum,
og var því við brugðið, hve vel honum tókst við tor-
næma unglinga. Kennarahæfileikar voru honum
meðfæddir eiginleikar. Hann var hið mesta ljúf-
menni í viðkynningu, prýðilega vel greindur og
skemtilegur. Hann var hið mesta prúðmenni.
Landnemi, lot 9—10.
Þorsteinn Sveinsson. — Faðir hans var Sveinn
bóndi á Hóli í Höfðahverfi, Sveinsson Tómassonar.
Móðir hans var Anna Jónasdóttir, bónda í Hvammi
í Höfðahverfi. Foreldrar Þorsteins voru systra-
börn. Móðir Sveins hét Dýrleif, en Elín hét móð-
ir Önnu, er voru dætur Jóhannesar, er lengi bjó í