Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Qupperneq 126

Vestur-lslendingar fyrír 50 árum.
Fréttabréf ritaÓ af
séra Jóni Bjarnasyni, D.D.
(Staddur i Reykjavik áriS 1880).
Herra ritstjóri!
Síðan “Framfari” hætti að koma út, hefir almenningur hér
á landi átt miklu örðugra en áður með að fylgja með Islend-
ingum í Vesturheimi, og vita hvernig þeim líður. En margir
vilja vita, og allir þurfa að vita hið sanna í þessu efni. Og
því býð eg blaði yðar það, sem hér kemur á eftir.
Það eru nú tíu ár síðan fyrstu vesturfarar héldu héðan af
landi burt. Fyrstu voru það aðeins fáeinir fjölskyldulausir
ungir menn, sem fóru, og það var ekki fyr en árið 1873, að
nokkur fjölmennur hópur flutti vestur. Síðan hafa farið
stærri og minni hópar á ári hverju. óvíst er, hve margir
Islendingar muni alls komnir vestur, en það er tilgáta mín
að hátt á fjórða þúsund íslenzkra sálna muni nú fyrir vest-
an haf. Þar af áttu rúmar þúsund um nýár í vetur heima
I Nýja Islandi, en í engu bygðarlagi hafa hingað til eins marg-
ir Islendingar verið saman komnir eins og þar. Utan
Nýja Islands hafa þegar myndast tvær íslenzkar aðal-ný-
lendur þar vestra, önnur í norðausturhorni lands þess, sem
Dakota heitir, hin sunnan og vestan til í Minnesota. Þó
eru þessar nýlendur ekki íslenzkar í sama skilningi og Nýja
Island, á þann hátt nefnilega, að íslendingar einir séu þar
búsettir og hafi þar einir rétt til landnáms, heldur eru á báð-
um þes3um stöðum landar vorir búsettir innan um annað
fólk. Auk Minnesota-nýlendunnar og Dakota-nýlendunnar,
eru stærri og minni hópar af Islendingum niður komnir í
þessum bygðarlögum: Shawano County í Wisconsin, Wash-