Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1928, Side 22
16
Flóttinn.
ÍÐUNN
hann tekur Iuntalega undir. Hann er leiður á að vera
að mæta þessu fólki, oft því sama dag eftir dag. Það
truflar hann og er þó eins og dauðir hlutir fyrir honum.
Það er einn liður í þeirri sífeldu endurtekningu, sem
dagar hans eru, leiðinlegri og tilbreytingarlausri vinnu«.
Munurinn er vissulega stórfeldur — svo stórfeldur,
að jafnskjótt og unglingur >úr nágrenni Reykjavíkur er
sendur með mjólk í vagni«, þá heitir hann undantekn-
ingarlaust strákur. A hestbaki heita unglingarnir piltar
— ef þeir eru ekki úr nágrenni Reykjavíkur.
Uppgötvunum á sviði mannfræði og líffræði er enn
ekki lokið. Prófessorinn hefir raunar ekki gert þessa
uppgötvun einn, því að hann veit, að >það er samhljóða
álit flestra þeirra, sem þekkja eithvað til Islands og ís-
lendinga, að fólkið sé yfirleitt kjarnmest við fjöllin, að
uppsveitirnar beri af lágsveitunum«. Verkfræðingar vorir
vita, hvaða verkefni bíða þeirra, ef tekið verður til greina
samhljóða álit þeirra, er skyn bera á þessa hluti. Það
er sjálfsagt að taka dálítinn jökulstúf úr Vatnajökli og
skella honum niður þar, sem mætast Arnes- og Rang-
árvallasýslur, og sprengja upp brýrnar á Ölvesá og
Þjórsá. Þeir hljóta að vera farnir að sakna þess á Suð-
urlandsundirlendinu, að fá ekki að njóta sömu hlunninda
og Öræfingar og verða ofurmenni við glímuna við vötnin.
I fljótu bragði eru ekki hugsanlegar nema tvær mót-
bárur gegn þessari tillögu. Önnur kemur væntanlega
frá verkfræðingunum. Þeir hafa hingað til fengist aðal-
lega við að létta af mönnum fargi einangrunarinnar. En
þessar ráðstafanir — jökulflutningurinn og brúaspreng-
ingin — yrðu að vera þeirra síðasta verk í þágu lands-
manna, því að framar mætti vitaskuld ekki koma til
mála, að fljót yrði brúað, höfn yrði bygð eða aðrar ráð-
stafanir gerðar, sem verkfræðingar alment gera til þess