Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1928, Side 98

92
Frádráttur.
IDUNN
heldur ekki bera neinn árangur. Þessi lýsing stakk ein-
kennilega í stúf við hinn djarfa, drengilega og hreina
svip barnsins. Sálarfræðingurinn notaði vitpróf það, sem
kent er við upphafsmann þess, franska sálarfræðinginn
Binett (frb. Binei’), sem fann það upp árið 1911, og er
það nú notað um allan mentaðan heim, þó mjög sé það
nú ólíkt orðið fyrstu gerð þess. Konan, sem prófaði, var
doktor í sálarfræði; tók hún drenginn tali. Var aðdáan-
legt, hve gott lag hún hafði á því, að fá hann til að
opna hjarta sitt og segja allan hug sinn. Þá kom það
í ljós, að hann átti eldri bróður, sem var hnefaleika-
maður (price fighter). Virtist það æðsta, eða ef til vill
réttara sagt eina hugsjón drengsins, að líkjast honum.
Hann hafði alls ekki viljað vera vondur, heldur vildi
hann verða mikill, og hið mesta og göfugasta var í
hans augum að verða hnefaleikari. Án þess að hafa
hugmynd um þetta, höfðu kennari drengsins og skóla-
stjóri ráðist einmitt á það, sem honum var helgast og
niðrað því og jafnvel svívirt það á ýmsa vegu. Sjálf-
stæði drengsins var þó meira en svo, að það yrði
brotið á bak aftur. Því meira sem honum var bannað
að fullnægja þrá sinni, því meiri varð uppreisnin í sál
hans gegn öllu og öllum. Varð nú tvöföld nautn að
notkun hnefanna, fullnæging uppreisnarandans og æfing
í hnefaleik. Skólinn gafst loks upp og afhenti piltinn
barnavelferðardeild skólanefndar.
Sálarfræðingurinn stakk nú upp á því við drenginn,
hvort hann myndi vilja fara í skóla, þar sem hnefaleikar
væru kendir. Augu hans ljómuðu af tilhugsuninni. Hún
spurði hann ennfremur, hvort hann rnyndi vilja vinna
það til, að verða prúður og kurteis við alla. ]á, hann
hélt að sér myndi áreiðanlega takast það. Að minsta
kosti skyldi hann reyna að muna altaf eftir því.